S. bir yorumu yanıtladı.
Yabanıl bir çam ağacında, bir sabah, tam içerdeki canın dışarı çıkmak üzere kabuğunu çatlattığı anda, bir kelebek kozasını nasıl görme fırsatını elde etmiş olduğumu hatırladım. Bekliyor, bekliyordum; o ise gecikiyordu; benim de . işim
vardı... Bunun için ona doğru eğildim, soluğumla ısıtmaya başladım. Onu sabırla ısıtıyordum. Mucize benim önümde, doğal hızından daha hızla oluşmaya başladı; kabuğun hepsi açılıp kelebek göründü. Ama ben, heyecanımı asla
unutmayacağım: Kanatları kıvrımlıydı ve açılmamıştı, bütün vücudu titriyor, kanatlarını açmaya çalışıyor, ama beceremiyordu. Bense ona soluğumla yardımcı olmaya çalışıyordum.
Ama boşuna. Onun, güneşte sabırla olgunlaşmaya ve açılışa gereksinmesi vardı; şimdiyse, artık vakit geçmişti. Soluğum kelebeği yedi aylık çocuk gibi vaktinden önce, daha buruşuk bir halde dışarı çıkmaya zorlamıştı. Olgunlaşmamış halde
çıktı, umutsuzca kımıldadı, biraz sonra da avucumun içinde öldü.
Kelebeğin bu tüylü iskeleti, sanırım ki, bilincimdeki en büyük ağırlıktı. Ve işte bugün, tâ derinden anladım: Yüzyıllık yasalara oldu bittiye getirmek öldürücü bir günahtır; ölümsüz uyumu güvenle izlemek insanın borcudur.
Bu kitabı okudum ama burayı hatırlamıyorum.
S. yorumladı.
Hiçbir kadın bir erkeği geliri dışında bir nitelikle değerlendirmez. Kendi kendine böyle söylemez, böyle düşündüğünü bilmez. Ne hoş bir adam, der, aslında bol parası var demektedir.
S. bir yorumu yanıtladı.
İnsan, soyu için, Tanrı için, kendini bir düşünce
uğruna feda mı etmelidir? Ya da, acaba efendimiz ne kadar yüksekteyse, tutsaklık zincirimiz de o kadar uzuyor ve o zaman çok geniş bir harmanın içinde sıçrayıp oynuyor, sonra ucunu bulamadan ölüyoruz, bunun adına da özgürlük mü demişiz yoksa?
Filmi de güzeldi 😊
Okur Takip Önerileri
S. bir yorumu yanıtladı.
Daha dün hayatla ödenen "yoldaş" kelimesi şimdi adımda bir duyuluyordu. Anlatılmaz bir heyecan uyandıran kelime: "yoldaş"
Sayfa 160 - İtalik YayınlarıKitabı okudu
