hiç olmadığım biri, olmak istemediğim biri yaptı beni olmak istediğime bakarken. bilgisizliğimle şiirler tükürdüm sayfalara. insanlar cahilliğimi kutladılar kahkahalarla alkışlarla. cahil orospu cocukları. kırkımda gibi hissettiğim zamanlar, ondan yorgun ondan hissettiğim günler oldu elbet. epey fazla. elime kalemi alıp bir şey yazmadan koyduğum
“bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer... kafatasımın içini, bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben. oyuncağı panik olan sayrı yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.”
nilgün marmara - defterler
Tılsım ve Trajedi
Bir ucunda Trajedi vardı bu kalemin,
Tılsım öteki ucunda. Uyuduğumda kim
uyanıyordu içimde, hangimiz sürdürüyordu
gün düşlerini, hangi yüzüm kanıyordu,
neden bir ucu seçip sivriltiyordum da
köreliyordu o an öteki uçtaki güdülerim,
kalemin bir ucunda Trajedi, Tılsım
benden yanaydı: Nereye çevirirsem çevireyim
öfke
Yaşar Kemal'in Muzaffer Efendi İle Sahaflar Çarşısında Mülakatı -1954
SAHAFLAR ÇARŞISI
Bugün, günlerden salı... Usuldan usuldan bir kar serpeliyor. Sulu sepken. Bir soğuk var ki, deme gitsin... iki genç kız, on yedişer yaşlarında gösteriyorlar, büzülerek, birbirlerine sokularak çarşıya girdiler. Başkaca çarşı ıpıssız, in cin top oynuyor. Başka günler yırtık pırtık kitaplar kaldırımdan taşardı. Kar altında kalacak
babil'de aksam
Yaz sıcağından serin bir Babil limanina sıgınmısız.. Ahmet, Nilgun, Yusuf, bir de ben..demleniyoruz, rahat yastiklı bir sedirde, cokca susarak..hani icimizde tutamaz olusumuzdan, dudak arasından kacan ücbes yarayı saymazsak..
bosluga dogru üflüyor Nilgün icini, yaz sıcağında kış bugusu süzülüyor agzından..oyle yangin yeri demek