Ölürken insanların boğazından, gırtlağından çıkan bir ses vardır. Özellikle film izlerseniz bilirsiniz. Şimdi sesli olsa çol daha iyi anlardınız da tasvir etmeye çalışayım. Tam gırtlaktan çıkıp böyle "Kkk" diye biten bir ses gırtlaktan k sesi çıkarırsanız dediğimi anlarsınız.
Şimdi Kurani Kerime bakalım; öncesinde can boğaza dayandığında der
Ve kile men râk. (Kıyamet 27.Ayet)
kurtaracak olan kimdir?
Ve zanne ennehul firâk (Kıyamet 28.Ayet)
Bunun ayrılık anı olduğunu anlar.
Velteffetis saku bis sâk. (Kıyamet Suresi 29.Ayet)
Ve ayakları birbirine dolaşır
İla rabbike yevme izinil mesâk (Kıyamet Suresi 30.Ayet)
İzin Günü gidiş yalnızca Rabb'inedir.
Yine arapça okunuşu bilen kardeşler farkedecektir ki râk, firâk, sâk, mesâk hepsinin okunuşunda bitiş gırtlaktan "kık" sesi ile biter yani tam da ölüm anında gırtlaktan gelen ses gibi. Şu ölüm anındaki psikolojiyi anlatma şekline bakar mısınız? Şu uyuma şu inceliğe, Kuran Allah kelamından başka bir şey değildir..
66. SONE
Vazgeçtim bu dünyadan
Tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş,hor görülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa,derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen’e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan vazgeçtim ama
Seni yalnız komak var ya o koyuyor adama.. 
William Shakespeare
Hayat bu kadar kısa, ölüm bu kadar yakın işte. Kibrimiz, öfkemiz uğruna sevdiklerimizden vazgeçtiğimiz o gururumuz. Hepsi, yer kabuğundaki bir sarsıntı ile nasıl da anlamsızlaşıyor öyle. Nasıl da koskoca evrende ufak bir zerre bile değiliz. Vakit varken, sarılalım sevdiklerimize
Derdim istediğin kadar yüksel, geçeceksin...
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu.
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman'a kalırdı.
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı.
Çıkmadık canlara derman olurdu, Lokman Hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz, umudumuz hep Allah'tandı.
Derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel!
Nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere güçlen dedik, dilediğin kadar güçlen!
Nasıl olsa düşmeyecek misin?
Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde
Ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak."