"Ey insanlar, Allah'a yemin olsun ki, az bir vaktiniz kaldı. Ölüm tepenizde, cehennem de önünüzdel"
Ölüme aracılık eden ümit, kinden daha büyük bir canidir. O, arzuladığı şeyleri kulağına fısıldayarak insanı sakinleştirir, inandırır ve bıçağın altına gönderir.
Sayfa 236Kitabı okuyor
Yaşamayı ölüm korkusuyla, ölümü de yaşama kaygısıyla bulandırıyoruz.
Sayfa 295Kitabı okudu
Günün sonunda ölüm olsa da,bütün günlerin akşamı olmamıştır daha.
Sayfa 26Kitabı okuyor
"Yaşanmamışlık ne kadar çoksa ölüm korkusunun da o kadar şiddetli olduğuna defalarca şahit oldum."
"Bacaklarım kurudu zayıflıktan,
Yüzüm ışıltısını yitirdi,
Yüreğim ızdırapla doldu.
Ölüm korkusu sardı beni,
Bu yüzden başıboş dolanıyorum ıssızda.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Bu ağır ve çamurlu uyku, yaşam ile ölüm arasındaki tek durağım oldu.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Hiçten daha az bir şey olsaydı,ölüm hiçten daha az korkulacak bir şeydir denebilirdi...
Ölüm ruhu serbest bıraktığında vücut,artık duyulara sahip değildir; Çünkü vücudun kendi başına böyle bir kabiliyeti hiç olmamıştır ve sadece kendisiyle eş zamanlı doğmuş olan bir başka oluşumun,duyuları üretebilmesine vesile olmuştur.
Sayfa 33 - Kapra
Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden
Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek, müthiş
Genciz, namlu gibi,
Ve çatal yürek,
Barışa, bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat,
Otuziki dişimizle gülmeğe,
Doyasıya sevişmeğe, yemeğe...
Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri,
Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi.
...
Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı,
Sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan,
Dost, düşman söz eder kendi kavlince,
Kınanmak, yiğit başına.
Bu, ne ayıp, ne de yasak,
Öylece bir gerçek, kendi halinde,
Belki yaşamama sebep...
Metis Yayınları
"Bizler, ölümden bir kağıt parçası kadar uzağız, bu yüzden de bizim için ölüm sürpriz olmaktan çıktı artık. "
Sayfa 41 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
Nefret, evet, bu ülkenin, hepimizin kaderi olmuş nefret.
Ölümün gölgesi, yaşam alanına pek ağır ağır iner, insan bunun bilincine vardığında artık karanlıkta hiç bir şey seçemez olur ve öyle bir durumdasındır ki çevrendekiler seni diriden çok ölü sayarlar. Ben böyle bir ölüm istemiyorum işte. Kesinlikle buna katlanamam.
"Epey önemli bir şey söylüyorsunuz. Yani sizce ışıkları kapatıktan sonra başlayan çarpıntımın nedeni, ölüm kaygısı mı?
"Evet, aynen öyle düşünüyorum. Siyah kuşun olduğu kâbusunda ışıkların kararmasını hatırlıyor musun? Karanlık, kişinin kendi ölümünü fark etmesi için gereken zemini hazırlar. Yeri gelmişken, yapbozun bir diğer parçasıyla ilgili bir şey daha söylemek istiyorum. Cinsel uyarılman..." Bir defada çok fazla şey söylediğimin farkındaydım ama bir kez başlamışken artık kendimi durduramıyordum. "Seksi, ölümün canlı rakibi olarak görmüşümdür hep. Zaten orgazm, yaşamın başlıca kıvılcımı değil midir? Ölümle ilgili korkuları nötrlemek için cinsel duyguların alevlendiği pek çok durum biliyorum. Bence kâbusunun sonundaki güçlü ereksiyona yol açan da bu koruyucu süreçti. Ayrıca bu durum yatmadan önce mastürbasyon yapmanı da açıklıyor. Mastürbasyon sayesinde ölüm kaygısını kovuşturarak kendini teskin ediyorsun."
#irvindyalom #günübirlikhayatlar #psikanaliz
Sayfa 83Kitabı okuyor