Kitabe-i Seng-i Mezar
"Tüfeğini depoya koydular,
Esvabını başkasına verdiler.
Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
Ne matarasında dudaklarının izi;
Öyle bir rüzgar ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısiyle:
Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydı."
Sayfa 41Kitabı okuyor
"Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydı."
Sayfa 38 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydı."
Sayfa 47 - Yapı Kredi yayınları, 62. BaskıKitabı okudu
Bir varmış bir yokmuş...
Zamansız yakalıyor bazen zaman,elimizden kayıp gidiyor sevdiklerimiz en Sevene,Orhan Veli'nin dediği gibi" ölüm Allah'ın emri ayrılık olmasaydı ",sözlerin bitip tükendiği yerde sayfa arasındaki bir not ile an'a dönüş, elimden bir teselli gelmiyor dilimde bir Nebe Süresi...
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısıyla:
"Ölüm Allah'ın emri, Ayrılık olmasaydı."
Orhan Veli Kanık
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısıyla:
"Ölüm Allah'ın emri, Ayrılık olmasaydı."
Sayfa 47 - Adam YayınlarıKitabı okudu
Kitabe-i Seng-i Mezar
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar ;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi.
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Günahkâr da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi'ye
Sayfa 45Kitabı okudu
Ayrılıktır aslında ölümü acı kılan. Şair ne demiş: ' Ölüm Allah'ın emri; ayrılık olmasaydı!' Bu nedenle bir daha göremeyeceği sevgilisini götüren geminin ardından bakakalmak, bir tür ölümle selamlaşmaktır bence.
Karakış hiç gelmeseydi.
Çayır çimen solmasaydı,
Ölüm Allah'ın emri de,
Ah, ayrılık olmasaydı...
Sayfa 167Kitabı okudu
Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydı.
Orhan Veli Kanık