Ölüm Göleti
Girişin hemen karşısında Ölüm Göleti'nin fotoğrafları var.
Defalarca, akla gelen her açıdan ve her bakış açısıyla
çekilmiş fotoğraflar: kışın solgun ve buzluyken,
uçurum siyah ve ıssızken ya da yazın ışıl ışılken.
Bereketli ve yeşil bir vaha gibi ya da gökyüzünü
kaplayan fırtına bulutlarının altında donuk, zalim
bir griye bürünmüşken. Defalarca, defalarca, defalarca.
Fotoğraflar bir aradayken bulanıklaşıp insanın başını
döndüren bir saldırıdan farksız hale geliyordu.
Kendimi sanki oradaymışım, o yerdeymişim gibi hissettim.
Sanki uçurumda dikilmiş, suya bakıyorum ve
o korkunç gerilimi, kayıtsızlık arzusunu hissediyorum.
Sayfa 16 - İthaki YayınlarıKitabı okuyacak
Ölümden birkaç gün önce Nel yardım istemek üzere kız kardeşine telefon eder.Ancak kardeşi Jules yanıt vermez ve yardım çağrısını geri çevirir.
Birkaç gün sonra Nel'in ölüm haberi gelir.Jules ise kaçtığı ve gelmemeye yemin ettiği kasabaya, geride kalan yeğenine bakmak için dönmek zorunda kalır.
Ancak Jules dehşet içerisindedir.Çok korkmuştur.Anımsamak istemediği hatıraları su yüzüne çıkarırken,Nel'in intihar etmeyeceğine de giderek ikna olur.
Bunların ötesinde Jules sudan korkmaktadır, özellikle de Ölüm Göleti denen o korku verici yerden... 
Paula Hawkins
Her bir kelimem nem kapacak, paslanacak görmeyince seni. Herkesin korktuğu başına gelecek, yeşerecek yeniden ölüm fikri zihinlerde. Kuruyacak yaşam sevincinin göleti.. Kimse farketmeyecek bir kuraklık bastıracak ruhumuzu, kaybedeceğiz duygumuz, ya bir odun veyahut bir taşa olacak fikirlerimiz, hislerimiz..
Yakınacağız geçmişi düşününce, nelere yol çizmişiz nelerin altında kaldık diye. Asla kurtulamayacağımız bir pişmanlık hissi besliyeceğiz günden güne içimizde, bedenimiz ruhumuzu defedincey edenk.
Libby
Ölüm Göleti
Libby
"Bir kez daha! Bir kez daha!"
Adamlar onu bir kez daha bağladılar ama bu kez
farklı bir yöntem denediler:
sol başparmağı sağ ayak parmağına, sağ başparmağı ise sola.
Beline de bir ip geçirdiler. Bu kez, onu suya doğru sürükleyeceklerdi.
"N'olur," diye yalvarmaya başladı Libby.
Karanlık ve soğukla yüzleşebileceğinden emin değildi.
Artık var olmayan bir eve, teyzesiyle birlikte ateşin
önünde oturup birbirlerine hikayeler anlattıkları zamanlara
geri dönmek istiyordu. Kız, evlerindeki yatağına geri dönmek
ve yeniden küçük olmak, odunlardan tüten dumanı, gül kokusunu
ve teyzesinin teninin tatlı sıcaklığını içine çekmek istiyordu.
"N'olur."
Dibe battı. Onu ikinci kez dışarı çektiklerinde dudakları
çoktan mosmor olmuş, nefesi sonsuza kadar kesilmişti.
Sayfa 3 - İthaki YayınlarıKitabı okuyacak
