“Where Hope Grows” filminden arda kalan anekdot:
“Hayat kısadır ve korkuyla değil cesaretle yaşanmak zorundadır. Hayallerinizin, anılarınızın daha önemli olup olmadığına karar vermelisiniz. Yoksa geçmişte mi takılıp kalacaksınız. Hayat yaşamak için vardır. Fazlasıyla yaşamak için… Mezarlığa şöyle bir baktığınızda her mezar taşının üzerinde iki tarih görürsünüz. Doğum ve ölüm tarihi… Her insan için bu iki tarih geçerlidir. Ama iki sayının arasındaki çizgi, hayatı tanımlayan şeydir. Bu yüzden hayatınızı dolu dolu yaşayın. Yaşayın. Gerçekten yaşayın”.
Hafif Yaralama
Atlar vurulduğu vakit yoldaki akislerine
Ayaklarını ver; kendiminkilerin üzerinde duramıyorum
Allahım kalbimin kırıklarını al
Ya da kalbimi
Kan tutuyor boğuluyorum
Dünyadan hıncımı alamadım
Murat değil kastettiğim
Başka bir şey
Kader yazıldığı gibi okunmaz lügatimizde
Nasıl seslensem, ne desem bilemiyorum
İmgeler kurban istiyor
Yüzümü bahara
Annem İçin
Öldükten beş gün sonra geldin rüyama. Babaeski’deki eski evin oradasın. Hayır gelin çıktığın ev değil, diğeri. Biz çocukken her yazları kardeşlerinle, kuzenlerimle bir araya geldiğimiz eski mezarlığın oradaki ev. Evin bahçesine çiçekler ekilmiş. 20 li yaşlarındasın. Sanırım hiç evlenmemişsin. Bahçedeki çiçekleri suluyorsun. Çok mutlusun. O kadar
Doğum, yaşamın başlangıcıdır.
Bir insanın dünyaya gelmesiyle birlikte, yaşam serüveni de başlar.
Yeni doğan bir bebek, dünyayı keşfetmeye, büyümeye ve öğrenmeye başlar.
Yaşam, keşiflerle, deneyimlerle, sevinçlerle ve zorluklarla dolu bir yolculuktur. Her anıyla öğrenir, büyür, değişiriz. Yaşam, bazen bize güzellikler sunar, bazen ise bizi sınar.
Ölüm ise yaşamın doğal ve her canlının yaşam döngüsünün bir parçasıdır. Ancak ölüm, sadece bir son değil, aynı zamanda yaşamanın devamıdır. İnsanların ardında bıraktığı miraslar, hatıralar ve etkiler, onların ölümsüzlüğünü sağlar.
Ölüm, her hikayenin son cümlesidir.
Ama ölüm, yaşamın sonu değil, hikayenin sonudur; ve fakat hikaye, ölümsüzdür.
Ancak ölümün ardında bıraktığı anılar, izler ve etkiler sonsuzluğa uzanır.
Ey kara toprak, şimdi aldın mı onu?
Yüreğimizde yangın, gözlerimizde yaş oldu.
Güneş düşerken ufuklara, o bir daha doğmayacak mı?
Sesini duyamayacak mıyız artık, o güzelim tınıyı?
İnsanın ruhu, bir şekilde yaşamaya devam eder; sevdikleriyle, hatıralarıyla, eserleriyle.
Her ne olursa olsun, ölümün karanlığıyla yüzleşmek insana yaşamın değerini hatırlatır.
Çünkü ölüm, yaşamın ta kendisidir; ikisi birbirini tamamlayan, birbirine karışan birer parçadır. Ve belki de ölüm, insanı gerçekten yaşamaya davet eden en derin sırdır...
Keşke hiç kimse ölmese.... 😔
Hayat Bir Armağan!
Doğum ile ölüm arasına sıkıştırılmış ve adı hayat konmuş olan zaman dilimi, bizlere hiç bir bedel ödemeden verilmiş olan bir armağandır. Bu armağanı alabilmeyi becermek gerekir.
Her hayat birden çok iplikle dokunurken ve ne doğum dediğimiz şey yegane başlangıç ne de ölüm tam olarak bir sonken, nerden başlatılır ki bir insanın hayat hikâyesi ?
.***
Kayıp Ağaçlar Adası
Elif Şafak
XVI. yüzyıla kadar mektup duyguların değil haberlerin yükünü çekmiş. Bir nevi gazeteymiş, bir nevi belge. Güvercin ayaklarında taşınmış doğum müjdeleri, güvercin ayaklarında uçmuş ölüm fermanları. Sonra duyguları ve düşünceleri taşımaya başlamış mektuplar. Mektuplar ağırlaşmış.
📌Ali Ural
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
BUGÜN BENİM DOĞUM GÜNÜM.
Kutlama işlerinde çok başarılı değilimdir. Vedalar ve ayrılıklarda da öyle.
Aynı zamanda ölüm üzerine bulunulacak telkinleri de pek beceremem.
Bir çoğunuza göre hediye alıp verme işini de pek beceremem.
Ancak şu bi gerçek bugüne kadar aldığım en güzel hediye 2022'deydi.
Kimseye kırgın olmak ya da değerli birisini üzmek için hayatı bu kadar ciddiye almayın, ne olursa olsun bugüne kadar hayatımda bıraktığın güzel anılar ve tecrübeler için teşekkürler ey insanlık!
Yiğit Özgür