“Kişinin huzursuzluğu, mutsuzluğu, gerginliği, sıkıntısı, depresyonu onu uyandırmaya çalışan önemli dostlarıdır.”
Carl Gustav Jung
Gizli Tarih, kenar notları 1, Bölüm 1
"Karanlık bir çatlak gibi hayatı tam ortasından yarıp geçen, "ölümcül hata" olarak adlandırılan o şey kitaplar dışında, gerçek hayatta da var mıdır? Eskiden olsa yoktur diye düşünürdüm. Şimdiyse var olduğunu biliyorum. Bence benim ölümcül hatam ne pahasına olursa olsun göze güzel görünen şeylere duyduğum hastalıklı özlem."
– Seri üretim dünyası olarak gördüğü Plano, Kaliforniya'da büyümüş olduğu gerçeği, ana karakterimiz yetişkin Richard'ı romantik bir dünya görüşü ve güzellik olgusuna doğru çekmektedir. Öğretmeni Julian ve Julian'ın öğrencilerinin daha sonraları ortaya çıkan yüzeysel güzelliği ve Richard'ın bu kişileri gerçekte oldukları gibi görememesi onu önemli ölçüde etkilemektedir. Hatta Richard'ı romanın asıl çatışmasına sürükleyen şey de maalesef yine bu sebeptir.
– Karakterimiz daha sonraları kitabı kapağına göre yargılamanın çoğunlukla yıkıcı sonuçlara yol açtığını anlar/öğrenir. Bu yüzdendir ki sahip olduğu bu niteliği "ölümcül bir kusur" veya, orijinal ismiyle, "hamartia" olarak adlandırmaktadır.
(Hamartia, karakterin kendi çöküşünü ve genellikle nihai ölümlerini meydana getirmesine neden olan bir tür kusurdur.)
Gizli Tarih 
Donna Tartt
Hissedebilmek:
İnsanların öldüğünü gördüm. Sevenlerin ayrıldığını.
Her gün tekrar eden zulümü ve açlığı. Bütün bunlar bana gösterdi ki hayatta hiçbir şey acı çeken bir insana duyacağımız empatiden önemli değildir. Hiçbir şey! Ne kariyer, ne servet, ne zeka, ne mevki. Soylu bir hayat yaşayacaksak, başkalarının acılarına kayıtsız kalamayız.
Audrey Hepburn
Başka türlü hissedeceğimi sanmıştım..
Üniversite hayatımın son finaline çalışırken, bu kadar üzüleceğimi tahmin etmemiştim.
Hayattan hep bir şeyler isteriz, bekleriz, o gün gelince de her şeyin daha güzel olacağına inanırız. Ama öyle olmuyormuş. Bunu geç de olsa öğrendim.
Önemli olan yolun sonu değil, yolmuş..
“Her temas bir iz bırakır” mış.
Değişkenlik
Benim için önemli olan bir kağıdın üzerinde yazılanlar bana göre insandan kalan en güzel hatıralar belki bir daha hiç yazılmayacak olan cümleler alırım o kâğıdı saat sabahın körü derim ki al oku isterim ki bunu sen yazdın ben buydum iyiydim şimdi nasıl kötü oldum okunmadan atılır çöpe kâğıt dışım dimdik içim deprem sinirim volkan gözlerim çakmak çakmak dokunsalar ağlarım ama sinirlenip söylenip çıkarım saatler geçer çöpe atılan güzel bir hatıra olan ama artık kurtulsa bile acı bir hatıra olacak olan kağıt gelir aklıma düşünürüm o anlık atılmıştır pişman olunup güzel bir yere konulmuştur belki ya alınmamışsa diye atarım gururu kenara giderim isterim çöp tenekesini bakarım içine hiç pişman olunmamış atıldığına üzerine yenilen yemeklerin kağıtları atılmış içilen ayran kutusu,çiğnenen sakız yapışmış kenarına alır çıkarım okurum on defa her defasında şu sözler çeker dikkatimi “arkadaşların en hakikisi” onu yazan için artık bir çöp bu söz de kağıtta benim için kurtarılmış anı olduğu gelir aklıma katlarım koyarım kitabımın arasına bütün hatıralar güzel olacak değil ya.
Allah'ın hatırını kimsenin hatırına değişmeyiz. Önemli olan Allah'ın rızasıdır, kulun rızası değildir.
Akıllı bir insanın hayatta ilk sırayı alması önemli değildir, asıl mesele kendi yerini işgal etmektir.
Kimisi araptır bizene der
Kimisi toprağını sattılar çeksin der
Kimisi yahudiler yıllarca zülüm gördü yapsın der
Kimisi farkılı manalar arar farklı yere çekerler
Kimin ne dediği önemli değil zülüm kimden gelirse gelsin kime yapılırsa yapısın hep karşısında olmaz gerekir müslüman ve insan olmamızın kesinlikle bu gerektirir
size hiçbir şey ifade etmeyen şeyler bizim için önemli, düşük beyinlerin onayına ihtiyacımız yok