Onlarca kitap okudum, tek bir cümlede takıldım.
Diyordu ki;
"Ben seni kendim gibi sandım..."
31 Mart Yerel Seçimleri Bağlamında Marksizmin Tarihsel Doğruluğu Üzerine
Bilindiği gibi “Yüzyılın Felaketi” AKP iktidarı, devlet gücünü bütünüyle elinde tutmasına rağmen 31 Mart Yerel Seçimlerinde ağır bir yenilgi tattı. Bir ABD-İngiltere-İsrail yapımı proje partisi olan AKP, emperyalist efendileri tarafından iktidar koltuğuna oturtulduğu 3 Kasım 2002’den beri ilk kez bu kadar ölümcül, tedavisi çok zor bir yara almış
Onlarca kitap okudum. Bir tek paragrafta takıldım.
Diyordu ki:
"Ben seni kendim gibi sandım."
"İnsan öldüğünde en yakınının, en sevdiğini unutma süresi 18 aymış. (Bu en uzun süre) Yani 18 ay sonra acısı diner, sizi tatlı bir anı olarak anımsarmış.
Düşününce içim acıdı bir an.
Değer verdiklerimin, Çok sevdiklerimin,
"Onlar olmadan asla olmaz" dediklerimin Beni 18 ay sonra unutacak olması...?
İyi bir iş, geniş bir ev, bir araba, emeklilik hayalleri, "Hele şu da olsun rahatlayacağım" derken bir bakıyorsun hayatın sonuna gelmişsin.
Lakin bizim yaratılış sebebimiz araba, ev, bağ, bahçe değil ki....Hiçbir değer üretmeden, iz bırakmadan yaşanan bir hayat 80 yıldeğil de 800 yıl olsa ne yazar ki?
18 ayda unutulduktan sonra...
Yazık oluyor bize. Çok ucuza gidiyoruz.
- İnsanın yetiştirdiği öğrencileri olmalı, öğretmen olmasa bile...Yazdığı bir kitabı olmalı en azından, ya da yazmaya azmettiği...
- Tanımadığı, adını bile bilmediği insanlarda iz bırakmışlığı olmalı...
- Birileri çevirmeli yolunu "Siz beni tanımazsınız ama ben sizi tanıyorum, siz benim hayatımı değiştirdiniz" demeli yıllar sonra...
İnsanlara selam vermekten korkmak şöyle dursun, tanımadığı onlarca insanın yüreğine dokunmalı, sohbet etmeli, dertleşmeli, arkadaş olmalı...
Ah! bu çok fazla dünya telaşesine dalmışlığımız yok mu...
Mezardakiler de aynını yapmıştı...."(A)
Onlarca kitap okudum, Tek bir paragrafta takılı kaldım ve şöyle diyordu: "Ben seni kendim gibi sandım.."
Onlarca kitap okudum, tek bir paragrafta takıldım.
Diyordu ki;
"Ben seni kendim gibi sandım.."
Onlarca kitap okudum, tek bir cümlede takıldım. Diyordu ki;
"Ben seni kendim gibi sandım..."
Her sabah geç kalıyorum.
Bunu duyanlar düzenli bir geç kalmanın, geç kalmamak olduğunu söylüyorlar.
Ben her sabah geç kalıyorum.
Israr ediyorlar, düzensizlik süreğen oldumu düzene dönüşür diyorlar.
Ben her sabah geç kalıyorum. Her sabah başka bir nedenden, başka bir sebepten, başka bir hikayeden, şiirden, şarkıdan, bambaşka
sınav senemde bile kitap okuyan ben şu anda kitap okumakta zorlanıyorum ve sıralayabileceğim onlarca 'çünkü' var. en azından eskiden kitap okuyup maneviyatımıza yer açıyorduk ama şimdi... şimdi nedenini anlayamadığım, açıklayamadığım bir yük var üstümde. maneviyat da çok geliyor bana. körelmeme kendi bedenim, zihnim ve nefsim izin veriyor... 'böyle de zayıf bir insansın' diye de bağırıyorlar işte.
Onlarca kitap okudum,tek bir paragrafta takıldım.
Diyordu ki;
“Ben seni kendim gibi sandım.”
Hayatımdan bazı kesitler
Ben müziği bıraksam da müzik beni bırakmayacak sanırım.
Onlarca rap bestem,onlarca akustik gitarlı bestem, onlarca alternatif ve farklı tarzlarda bestem vardı. Yalnız bilgisayarımın hard diski ve ana kartı yandığı için hepsini kaybettim. Akustik gitarımı satmak zorunda kaldım elime geçen parayla klasik gitar alabildim, kalanını ise bazı
Sanmak büyük yanılgı...
Onlarca kitap okudum, tek bir paragrafta takılı kaldım.....
Diyordu ki;
"Ben seni kendim gibi sandım..."
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
İkinci kitabı yazmaya tam manasıyla karar verdim. Onlarca kitap, fikir olarak zaten defterlerimde hazır fakat kitabın başına oturmak farklı. Kaç gündür -özellikle dün- içinde bulunduğum yazamama durumu buhran filan demeyeceğim beni mahvetti. Dün biraz olsun kitap hakkında bir şeyleri oturtmak hayata geri dönmemi sağladı. Yazmak yaşamak gibi derken bu denli beni etkileyeceğini düşünmüyordum. İlk kitabımda fazlasıyla heyecanlıydım bu heyecan diğer duyguları bastırmıştı yahut ben yazar psikolojisi içerisinde değildim. Belki bu kez yazarlık uğruna göze aldıklarım üzerimde ister istemez bir baskı oluşturuyor yine de benim yolum bu. Daha fazlasını da göze alacağım...