Günaydın ilk göz açışım, güne o ilk bakışım
Üşüyen bedenimin sımsıcak yorganı günaydın
Nabzımın ilk atışı, yürek çarpıntım, şah damarım
Aldığım ilk nefesim, içime ilk çektiğim günaydın
Yarası sinem de, sol yanımda, en derinimde saklım
Dermanı da o yarayı açanda saklım günaydın
Işığımın nurlu mumu, karanlığımı aydınlatanım
Nuru akım, teni dadım,
Dosto'nun Destanı
Dosto, Aleksander diğer deyişle Alyoşa'yı çok sevmiş. Öyle ya, ( Dosto tarzında konuşuyorum) roman benim romanim anacım istediğim kişiyi istediğim kadar överim kabilinden Alyoşa'yı yere göğe sığdıramıyor. Adamda tam bir Karadeniz ruhu var. Romanda hiç kimseyi gözü tutmamış sevmemiş, bir tane Alyoşa'yı (nasıl olmuşsa sevmiş) onu da ballandıra ballandıra destan yaptı başımıza.
https://www.youtube.com/watch?v=vNXbGFwJ42g
beni anlayın.
ben sıradan bir dünya değilim,
deliliğim var,
başka bir boyutta yaşıyorum
ve ruhu olmayan şey için zamanım yok.
özgür ruh nadirdir,
ancak onu gördüğünüzde bilirsiniz.
çünkü kısaca onlarla birlikteyken
veya onların yakınlarındayken
kendinizi iyi
çok iyi hissedersiniz.
Aşk; âşık olduğunla hemhâl olmaktır. Bütünleşmektir. Kendine baktığında onu görmektir. Doğanın her zerresinde onunla olmaktır. Sen yoksundur artık. Ruhu aşkına karşılık ruhunu istemiştir.
Kar Lalesi
Kar lalesi bir tek kendi toprağında yaşarmış toprağından koparıldığında güzelliğini tazeliğini yitirirmiş. İstediği kadar ihtiyacı olan toprak su güneş verilsin ama kendi toprağındaki gibi güzel yapraklara sahip olamazmış.
Ana da evladının toprağıdır. Anadan koparılan yavrular yeşeremez, tam büyüyemez, ruhu yara alır, iyileşmesi çok