İnsan yaşama gücünü her zaman elde ettiklerinde bulmaz. Bir düşü büyüten onun uzaklığı değil midir biraz da? Denize bütün yüreği ile bakan bir çocuk görmüştüm. Masmavi bir göz kesilmişti. Seyretmek yetmedi ki sulara girdi ve bir daha çıkmadı. İnsan sevdiklerini kendi elleriyle bir uzaklığa yerleştirmeyi bilmeli,
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz Var
Sanki hiç olmamıştı
Okur Takip Önerileri
“ Sokakları denize çıkan koca bir şehrin çıkmaz sokağındayım sanki ama aşabilsem şu duvarı ardı deniz ardı mavi ardı umut. “
| seperan*
*bir yerler var içimde kimsenin hiç bir eylemin hükmedemediği bir yer içimdeki küçücük dünyamda kocaman bir yer hani görüpte dokunamadığın bulutlar gibi hissediyorum ama dokunamıyorum ve ben dokunmak düşüncesini aklımdan geçirsem anlam veremediğim depremler oluyor içimde bir yerlerde düşüncelerim birer enkaz yığını olup nefesimi kesiyor sonra sen kelimesine sığınıyorum mezar oluyorsun enkaz yığınlarıma mezar oluyorsun düşüncelerime ama bildiğim gerçek şu ki arkasına sığındığım sen içimdeki depremlerin sebebi olduğun ve anlam veremiyorum bir dermanın aynı derdin sebebi olabileceği gerçeğine...
| seperan*
Mah yüzüne bir nikap tut ben yandım el yanmasın .
Ve biz kaderimizdekini yaşarız, yüreğimizdekini değil.
Cahit Zarifoğlu
