Osman Gazi'nin Vasiyeti
"-Oğlum!..." dedi. "Tanrı buyruğundan gayrı iş işlemeyesin. Bilmediğini şeriat ulemâsından sorup, anlayasın! İyice bilmeyince bir işe başlamayasın. Sana itaat edenleri hoş tutasın ve askerine in'amı, ihsanı eksik etmiyesin ki; insan ihsanın kulcağızıdır. Alemi adaletle şenlendir ve cihadi terk etmeyerek beni şâd et!... Ulemâya riayet eyle ki, şeriat işleri nizam bulsun. Nerede bir ilim ehli duyarsan, ona rağbet, ikbal ve hilim göster. Askerine ve malına gurur getirip şeriat ehlinden uzaklaşma!... Bizim mesleğimiz Allah yolu ve maksadımız Allah'ın dinini yaymaktır. Yoksa kuru kavga ve Cihangirlik davası değildir!.. "
Hoşgörü
Benlik davasını bırak muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek, hoşgörülü olmaya bak.
Sayfa 66 - TimaşKitabı okudu
"Anlatırsanız unuturum,
Gösterirseniz hatırlarım,
Yaptırırsanız anlarım!"
Sayfa 56 - TimaşKitabı okudu
Anlayamıyorum rüzgarların durumunu,
Bir buradan yuvarlanıyor zira dalga
Bir oradan, biz de arada
Kara gemiyle sallanıyoruz,
Güç bela ayaktayız azgın fırtınada
Gömülmüş direğin ayağı sulara,
Yırtılmış iyice artık yelken
Büyük parçalar sallanmada
Sayfa 52 - TimaşKitabı okudu
Sevgi muhabbet kaynar, yanan ocağımızda,
Bülbüller şevke gelir, gül açar bağımızda.
Hırslar, kinler yok olur, aşkla meydanımızda,
Aslanlar ceylanlar, dosttur kucağımızda.
Malım mülküm servetim, hepsi evde kaldı,
Eşim dostum akrabam, geçtiğim yolda kaldı,
Dostlarımızdan birisi, benden hiç ayrılmadı,
Allah için yaptığım iyilikler bende kaldı...
Sayfa 49 - TimaşKitabı okudu
Dostumuzla beraber, yaralanır kanarız,
Her nefeste aşk ile yaratanı anarız.
Erenler meydanına, vahdet ile gir de gör,
Kırk budaklı şamdanda kırkımız bir yanarız.
Edep, erkana bağlıdır, ayağımız başımız,
Güllerden koku almıştır, toprağımız taşımız.
Soframızda bulunan, lokmalar hep helaldir,
Yiyenlere nur olur, ekmeğimiz aşımız...
Sayfa 48 - TimaşKitabı okudu
Zorlu Zamanlar
Ey Ulular! Gelin, düşmanı sevindirmeyelim... Zorlu zamanlar yaklaşıyor! Biz böyle edersek...
Sayfa 148 - TimaşKitabı okudu
Günahtır alınyazısını kurcalamak,
Yıldız fallarına güvenmek, Lekenoe;
Başa ne gelirse katlanmak, en iyisi.
Kayaları kemiriyor Tiren denizi;
Belki yeryüzünde bu sonuncu kışımız,
Belki yaşanacak yıllar var önümüzde
Bilgeliği elden komamak en iyisi.
Mademki sonumuz ölüm,
Uzak umutlara bel bağlamaya gelmez;
Konuşurken bile ömürden eksiliyor,
İnan ki gününü gün etmek, en iyisi.
Sayfa 288 - TimaşKitabı okudu
Osman Gâzi tam yatacaktı ki özel muhafaza içinde Kur'an-ı Kerim gözüne ilişti. Kelam-ı kadim odada dururken ayaklarını uzatıp yatamadı. Mushaftan yana müteveccihen diz çöküp sabaha kadar huşu ile oturdu.
Ev halkının uyanma vakti gelirken. bu hâline şahit olmasınlar düşüncesiyle ayaklarını uzatmadan başını yatağa doğru şöyle bir korken gözleri dalıverdi. İşte o anda Cenab-ı Hakk tarafından bir ses gelerek:
"Ey Osman, çün sen benim kelamıma hürmet ü ta'zim idüb izzet ü ikram eyledin. Ben dahi sen ve senin evladını ve etbaını ve eşyanı âlemde ebedi muazzez ve mükerrem ve muhterem kıldım."
Sayfa 24 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
