Tutamak Sorunu
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en
iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküzüne tutunan bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi, pırıl pırıldı.
Herkesin, “— Veli ağanın öküzleri gibi öküz yoktur," de-
mesini isterdi. Daha gülünçleri de vardır. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum:
Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan, seven bir kadın!
Sayfa 183 - Can YayınlarıKitabı okudu
The Painted Veil (2006), John Curran
"Hiç kimse söyleyecek bir şeyi olmadığı takdirde konuşmazsa, insanoğlu çok kısa süre içinde iletişim gücünü yitirir."
Sığınak
Yaşanmamış anıları inşa ettin belleğine.
Yaşanmışlıkların dayanılmaz boşluğunu, tasavvur ettiğin olasılıkların şefkatli kollarına uzanarak doldurdun.
Gerçek dünyanın keşmekeşinden sıyrılıp, hülyada dindirdin endişelerini.
Asık suratlı hormonların iyilik bekliyor şefkatli ellerinden,
"Olmaz" diyorsun onlara; "Farkında olmak iyileştirir."
O. Topaloğlu
Okur Takip Önerileri
"Hepimiz korkağız. Korktuğumuz için severiz; korktuğumuz için yaşarız; korku yüzünden öldürürüz."
Sayfa 123 - Can YayınlarıKitabı okudu
Osman Topaloğlu tekrar paylaştı.
Cehaletin bedelini kanla ve gözyaşıyla ödediğimiz, zihinsel olarak yaşlandığımız ve eylemi bırakıp düşünmeye başladığımız kısacık anlar içinde acı çektiğimiz şu günlerde, kişisel hırslarını halkın yıllardır beklediği huzurun üzerinde tutan hiçbir politikacıyı affetmeyeceğim. Yıllarca sülük gibi yapıştıkları, zaaflarını kullanarak sömürdükleri halka bir gecelik tasasız uykuyu bile fazla gören politikacıları affetmeyeceğim. Kolayca manipüle edebilmek için eğitimi kalitesizleştirerek halkı cahil bırakan siyasetçileri affetmeyeceğim. Felaketleri siyasi malzeme yapan, gerçeği saklayan, koşulsuz itaatle dalkavukluk yapan politikacıları affetmeyeceğim. Okumayı, sorgulamayı, sevmeyi, sevişmeyi günah ilan ederken şiddeti, nefret dilini, tehditi örnek alan politik figürleri affetmeyeceğim.
Unutmayacağız. Unutmakla koşullandırılmış insanlarımıza unutturmayacağız.
Osman Topaloğlu tekrar paylaştı.
“Olayların doğal seyrini takip et ve hiçbir şey yapma; her şey kendiliğinden dönüşecektir. Sadece fiziksel formunu görmezden gelmen, bilgeliğinden kurtulman ve dünyadaki her şeyle birlikte kendini unutman gerekir. Doğanın özüyle birleşmen, endişelerden kurtulman ve ölü küller kadar ruhsuz olman gerekir. Bu durumda, dünyadaki her şey farkında olmadan ana kaynağına dönecektir.”
Sayfa 51
Osman Topaloğlu tekrar paylaştı.
Veba virüsü batıyı kırıp geçirirken kilise bunu tanrının cezası olarak görüyordu, onlar kaderciliğin yolundan ayrılıp aklın ve bilimin yoluna geçene kadar nice bedeller ödediler. Aydınlanma alevi, hatalardan ders çıkarıldığında ve çözüm arandığında yanar. Bu yüzden devletin dini bilimdir derler. İnançlı ama bilinçli olan bir düşünür; “Okuyun, zira mürekkebin akmadığı yerlerde kan akıyor.“ diye öğütlemiştir. Bir başka inançlı aktivist; "Harekete geçilmediği sürece şiddeti dua ederek durduramazsınız demiştir.“
Gerçekleşen deprem felaketinde ihmallerle, örtülü cinayetler işlenmiştir. Alanının uzmanı olan akılcı yöneticiler yerine İlahiyat Fakültesi'nden mezun insanlar olduğu için koordinasyon sorunu yaşanmış ve insanlar ölmüştür. Bazıları kurtarılmış ama bu seferse kış soğuğuna terk edilmişlerdir. Depremin öldüremediğini soğuk öldürmektir çünkü hala bölgede çadır sıkıntısı vardır. Sadece beş vakit namaz kıldığı için, zihni Orta Çağ karanlığında, bilimden uzak figürler başımızda olduğu müddetçe geçmişte öldüğümüz gibi bugün ölmekteyiz. Hatalarımızla yüzleşmek yerine biz her şeyi başaracak durumdayız diye övünürsek aynı acılar tekerrür edecektir. Zaten doğru ve iyi olduğumuzu düşünürsek nasıl daha doğru ve iyi olabiliriz? Cevap basit: OLAMAYIZ!
"Sadece atomlar ve içinde hareket ettikleri
ve birbirlerine çarptıkları boşluk gerçekti."
Sayfa 17Kitabı okudu
104 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Der Himmel über Berlin, 1987
Çocuk çocukken bir keresinde yabancı bir yatakta uyandı ve şimdi hep tekrar uyanıyor.
Bütün insanlar güzel görünürdü, şimdi ise sadece bazen.
Cenneti gözünün önüne getirebiliyordu, şimdi ise tahmin ediyor.
Hiçliği düşünemezdi, bugün ise ürküyor.