Günaydın...
Ağladığımı gör diye ağlamıyorum;
Ağladığım için ağladığımı görüyorsun.
Yalnızlık, yaşamda bir an
Hep yeniden başlayan
Dışarıdan anlaşılmaz
Ya da kocaman bir yalan
Kovdukça kovalayan
Paylaşılmaz
Bir düşünde beni sana ayıran
Yalnızlık paylaşılmaz
Paylaşılsa yalnızlık olmaz
Günaydın...
Durdurdum istemeden de olsa, onlara.
Kuşkusuz, candan olaydı durdukları.
Şişmanlıyor, yoruluyorlardı bencil, ürkek.
Gittikçe azalıyordu bilip sordukları.
Konuşmak küçülür küçülürse
Adı değişir susmak olur
Ağlamak büyür büyürse
Adı değişir susmak olur.
arabamın arka camına yazıcam bunu
Benim öykümü uyanınca yazarlar,
Nerede kalmıştım, or'dan yazarlar.
Ağlamak büyümüş büyümüş
Adı değişmiş susmak olmuş