Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

özlem şendeniz

özlem şendeniz
@ozlemsendeniz
Reklam
"Tamamen farklı bir ölüm algıları vardı, kuşlardan, kelebeklere kadar tüm canlıları kapsıyordu. Öncekinden farklı türde bir yaşam hakkı anlayışına, sorumluluk bilincine ve suçluluk duygusuna sahiptiler ve bu yüzden yaşadıkları dünya da artık tamamen farklılaşmıtı. Hikayelerinde ön plana çıkan tema hep zamandı; sürekli olarak "ilk defa", "bir daha asla", "sonsuza dek" diyorlardı.
Hala eski kavramları kullanıyoruz: "uzak-yakın", "kendimizinki-ötekininki"... Fakat Çernobil'den sonra "uzak" ne demekti gerçekte ya da "yakın", hele de felaketin dördüncü gününde Afrika ve Çin'in üzerinde gezinmişken Çernobil bulutları? Yeryüzü bir anda ne kadar da küçülmüştü, Kolomb'un zamanındaki yeryüzü değildi artık. Öyle uçsuz bucaksız değildi. Artık mekana dair farklı bir algımız vardı."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Gülmeyi bilmeyen ağlar. İşte bakın, Ukranyalı bir kadın pazarda iri kırmızı elmalar satıyor. Avaz avaz bağırıyor: "Elma alın! Çernobil elmaları bunlar!" Biri ona nasihat veriyor: "Bunların Çernobil elması olduğunu söylemesene teyze. Kimse almaz yoksa." -Boş versenize! Alıyorlar işte! Kimine kaynanası için lazım bunlar, kimine de amiri!"
"Evler mühürlenmişti, kolhoz çiftliklerindeki araçlar terk edilmiş halde duruyordu ortalıkta... İlginçti izlemek. Hiç insan yok, sadece biz ve bir de yedek erler devriye geziyoruz. Bir eve giriyorsun, duvarda fotoğraflar asılı, ama insanlar yok."
Sayfa 123Kitabı okudu
Reklam
"Kendi boşluğunuzla yüzleşmeden varlığınızı dolduramazsınız. Şiir bizim kendimiz olmaya açıĺan kapımızdır. Ama bazen kendi kapımızı yüzümüze kapatırız. Kim olursanız, ne olursanız, nasıl olursanız olun ama kendinize girip çıkacağınız bir kapınız olsun çocuklar. Az olun, ama hakiki olun! Bir gün kendi kapınızı çalacak yüzünüz olsun!"
Sayfa 245Kitabı okudu