Kadının bakışları, adamın kalbine saplandı, adamın bakışları kadının ruhuna işledi. İki insan sadece gözleriyle birbirine temas ettiler! Söylenmeyen sözlerin, dile gelmeyen duyguların hiçbir önemi kalmadı. Sessizliğin dilinde birbirleriyle konuştular. Mesafeler tükenirken, zaman silindi. Zaman silinirken ruhlar özgürleşti. Kadın orada bir umut buldu, o umuda tutundu ve ansızın gülümsedi. Adam o gülüşe takılı kaldı. Tüm ömrü boyunca o kısacık gülüşün gölgesinde huzurla yaşayabileceğini anladı.
"Maddi şeyler belki zamanla aşılır ama bir evlilikte kültürel farklar da önemlidir. Tuna en iyi okullarda okudu ve her zaman birinci oldu. Onun başarısı öyle sıradan ya da tesadüfi değildir. Daima üst düzey biri oldu." Sinirlenmeye başlıyordum. Benden önce annem atladı. "Deniz de birinci olurdu," dedi. Muhtemelen sondan birinciliklerimi sayacaktı. Yerin dibinin daha derinine itiliyordum. "Beden eğitiminde, müzikte, resimde, el işi dersinde hep birinci oldu." Ah, annem... El işi nedir ya?
Sayfa 79Kitabı okudu
O böylesine yakışıklıyken, ben her seferinde bu kadar dipte olmayı nasıl başarıyordum? 'Güzel ve Çirkin'in rollerini değiştirip, Türkiye uyarlamasını çeviriyorduk sanki...
Sayfa 8Kitabı okudu
Son
Genç adam karısının alnından öptü.
"Seni seviyorum."Deniz tekrarladı.
"Seni seviyorum." Aynı anda fısıldadılar.
"Büsbütünüyle!" Umut ekledi.
" ANNE ÇİŞ!"
Sayfa 653Kitabı okudu
