Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
"niçin bu sokağın karanlığından bir bilim güneşi doğmasın?"
İçinde 9 hikaye bulunan 72 sayfalık bu eser Türk edebiyatının modern anlamda ilk hikâye örneğidir. Hikayeler oldukça kısa olmasına rağmen çok güzel iğnelemeleri, üzerine düşünülecek yerleri var.
"Şairlerin, âlimlerin en büyük eserleri, ümitsiz ve hiddetli zamanlarda yazdıklarıdır."
"Bir âlimin varlığın içyüzüne bakışıyla bir şairin kâinata bakışı aynı mıdır?"
"Bir uçurumun içine düşerken etrafında rastladığı kişileri, tutunabileceği her şeyi kucaklayanlar gibi, bütün cemiyet içinde imdadına yetişecek kimsesi, sığınacak hiçbir yeri olmayan Dilsitan da kadınlık ve insanlık haysiyetinin alçaldığını gördükçe Behçet Bey'e büsbütün sarılarak sevmeye başlamıştı."
"Nefrete neden olması gereken olayların sevgiyi öldürmemesi ne acıdır!"
"Odaya girer girmez herkes gülüşmeye başladı. Çünkü Paskal, asılmış bir adam taklidi yaparak o meşhur maharetiyle dilini çıkarmıştı.
Hayatında herkesi güldürdüğü gibi ölümünde de kimseyi ağlatmayan zavallı Paskal'ın bu seferki halı taklit değil, ölüm kadar hakikatti."
Samipaşazade sezai'nin yazdığı bir Kitap akıcı bir dil kullanmış sıkılmadan okuduğum kitaplar arasında yer aldı.
Kitap kısacası, sıradan olayları anlatıyor yani gündelik yaşamda yaşanabilecek konuları kaleme almış yazar.
9 hikayeden oluşmuş ve her bir bölümde yeni bir olay duygu ve düşünceyi hikayeleştirerek bizlere sunmuş..
Herkes ' kediler ' bölümünü beğendiğini söylemiş aslında o bölümü bende beğendim fakat beni en etkileyen 'pandomima' oldu. Bu bölümde karşılığı olmayan bir sevgiye düşmüş bir pandomim'ci gencin kötü biten bir sonlu hikayeyi kaleme almış yazarımız. Bu bölümde anlamlı bir alıntı ile bitirmesi de gerçekten etkileyiciydi.. alıntı ise şuydu;
"Hayatında herkesi öldürdüğü gibi ölümünde de kimseyi ağlatmayan zavallı paskal'ın bu seferki hali taklit değil, ölüm kadar hakikatti.
Emile Zola'nın yazdığı yirmi kitaplık Rougon-Macquart serisinin 20 no'lu kitabı. Zola bu kitabında bizi, serinin başladığı yere, Plassans'a götürüyor ve oradaki olaylarla seriyi sonlandırıyor. Olayları da Pascal Rougon ve yeğeni Clotilde Rougon üzerinden bize anlatıyor.
Zola serinin bu kitabında Rougon-Macquart ailesinin bir
Hayat, planladığın yolda her isteğin veya hedefinle bir taş daha ekleyerek yola devam etmektir. Dünyada milyarlarca insan, yürüyeceği bu yola odaklanır. Sadece yol odaklıdır. O yürüdüğü yoldaki rengarenk bir çiçeğin, upuzun bir ağacın, kıpkırmızı ve sert elmaların farkına varmaz. Yani demek istediğim, detayları ve anlık mutlulukları kaçırır.
"Büyük" Öyküler
Türk Edebiyatı'nın önemli realizm akımı temsilcilerinden biri olan Samipaşazade Sezai'nin, ismen aşina olup da içeriğini pek bilmediğim bir eseri. İsminin Küçük Şeyler oluşu bende büyük bir merak uyandırdığı için okumayı ayrıca istediğim bu eser, okuduktan sonra içeriği ile isminin ne kadar uyumlu olduğunu bana gösterdi. Şahsen ben kitaptan; kimileri için "küçük" görünen bazı "şeylerin" başka insanlar için ne denli büyük ve önemli, hatta hayati olabileceği mesajını çıkardım. Kitapta geçen birbirinden bağımsız dokuz kısa öykünün her birinin de güzel birer mesaj içerdiğini ve okurun kendisine bir ders çıkarmasında etkili olabileceğini düşünüyorum.
Yazarın en meşhur eserlerinden biri olan Sergüzeşt için hem beklentim hem de hissettiğim etki büyük olduğu için bu esere karşı da beklentimi yüksek tutmuştum. Ve hayal kırıklığına uğramadığımı da söylemeliyim. Gördüğüm birçok olumsuz yorumun aksine ben öyküleri oldukça tadında ve anlamlı, hatta yer yer de hüzünlü buldum. Özellikle son iki öyküdeki "intihar" ögesi, neden bilmem ama bana Stefan Zweig'ın kalemini hatırlattı. Bu dokuz öykünün içerisindeki son öykü olan ve benim en beğendiğim, en etkilendiğim Pandomima'nın son kısmını paylaşarak ve öykü seven herkese kitabı tavsiye ettiğimi belirterek yazımı noktalıyorum.
"Hayatında herkesi güldürdüğü gibi ölümünde de kimseyi ağlatmayan zavallı Paskal'ın bu seferki hali taklit değil, ölüm kadar hakikatti."
Eser 1891 yılında kaleme alınmıştır. Eser bir Mukaddime, altı hikaye ve Alphonse Daudet’ten yapılan bir çeviri olan Arlezyalı ile sonradan eklenen Bir Kitâbe-i Seng-i Mezâr adlı metine sahiptir. Sanatçı asıl ününe ise Sergüzeşt adlı romanı ile kavuşmuştur.
Eser altı farklı hikayeden oluşmaktadır. Eserdeki en önemli hikaye dolayısla ilk
🗯Spoiler içerir.
Samipaşazade Sezai'nin kaleme aldığı büyük haz veren 8 mini hikaye...
Hayat çerçevesinde basite indirgediğimiz, gülüp geçtiğimiz çoğu zaman umursamadığımız onca olayın aslında ne derece anlam içerdiğini gözler önüne seriyor.
Okuma-yazma bilmeyen büyük adam, 20 yaşında genç delikanlı, kedilerden bıkan ümitsiz bir koca, iki yüz elli kuruşluk orman, Güzeller güzeli Dilsitan, Cariye Kafkasya, Deli Divane aşık Jan ve duygularına yenik düşen Paskal...
Bu 8 kahramanın başrol oynadığı sonu hep hüsran olan hikayeler okuyorsunuz ve bu da hayatın gerçekleriyle yüzleşmemizi sağlıyor açıkçası.
Bunların içinde beni en etkileyen hikaye Düğün başlığıyla kaleme alınan Dilsitan'ın hikayesi oldu. Gencecik bir kızcağızın nasıl da solup yaprak döktüğüne şahit oluyoruz.
Her hikâyenin ortak notası bir aşk acısı olması.
Buradan da şunu anlıyoruz aşk dünya üzerindeki en tehlikeli duygulardan biridir. Tek taraflı bir sevda yükü insanı ince hastalık gibi yer ve bitirir. Aşk aynı zamanda en kutsal duygulardan biridir. Bu sebepledir ki duygularımıza yeri geldiğinde prangalar vurmayı bilmeli, yeri geldiğinde sonsuz semada kanat çırpan kuşlar gibi özgürleştirebilmeliyiz.
Küçük Şeyler herkesin okuması gereken çok temel bir kitap, özellikle de yazarlığa soyunacak kimselerin, .
Şimdiden herkese iyi okumalar
Kitabı okurken birçok duyguya maruz kaldım. Kah güldüm, kah üzüldüm. Hatta sonuna doğru da ağladım. Gerçekten hepimizin karşılaştığı veya önceden duyduğu belki de görerek şahit olduğu birçok konu hakkında hikaye var bu eserde. Yazar öyle güzel betimleme yapıyor ki o duyguyu sana işliyor.
Ah Dilsitan, ah Jan, ah Paskal..
Sizlere ne çok üzüldüm.
Severek, hissederek okudum.
Paskal ah paskal bu kez şaka yapmıyordu. O her zaman güldüren pandomim sanatçısı en beğenilen şakası olan dili dışarı sarkmış asılmış adam duruşu odaya giren herkesi yine güldürmüştü tek fark ise bu sefer ki şaka değildi