pelin
@pelittaa
İstanbul
90 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılmaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakarlar. Tek ilaç şarap yardımıyla unutmaktır..
Unutmak, incinmelerin şifasıdır.
İnsan tek başına delirmiyor, bu yolda ona yardım edecek birileri mutlaka çıkıyor.
Okur Takip Önerileri
Sorun, sürekli kendimiz hakkında yanlış bir imaj yaratmamız. Kendini olmadığın şekilde gösterirsen karşındaki kişinin istediğin şekilde davranmasını nasıl bekleyebilirsin?
Biz insanlar her şeyi kontrol ettiğimizi sanıyoruz. Gerçekte tek yaptığımız, bir şeyi bütün kalbimizle dilemek; onu gerçekleştirmemiz için gerekli koşulları sağlayan Tanrı’dır.
Bizi öldüren, merakın olmamasıdır. Bir insan hayal etmeyi bıraktığında, artık farklı bir şey olmasını beklemediğinde veya konfor alanının dışına çıkmaya cesaret edemediğinde ölmeye başlar.
Lütfen bana değiştiremeyeceğim şeyleri için sükûnet, değiştirebileceğim şeyler için cesaret ve bu ikisi arasındaki farkı görmemi sağlayacak bilgeliği bahşet.
İçtenlikle dürüst ol. Bir başkası olmaya çalışmak, senin olmayan duyguları taklit etmek hem enerjini boşa harcar hem de yorar.
Kendini olduğun gibi kabul et, böylece başkalarının onayına ihtiyacın kalmayacaktır.
Sefa’yı hiç sevmemiştim ve ondan beni sevmesini istemiştim. Koca koca cümlelere gerek yoktu. Bazen bir kedi hayatla ilgili bir şeyler keşfetmenizi sağlayabiliyordu.
… adil olmak için iyi olmaya gerek yoktu ama iyi olmak için adil olmak şart gibi geldi..
Hangisi daha şanslıydı karar veremedi.
Aşkı hiç bulamamış, bulamadığı için ne yitirmiş olduğunu bilmeyen mi?
Aşkı bulup doyamadan yitiren mi?
Sayfa 47Kitabı okudu
Kavanoza hapsettiğin balığı, kafese hapsettiğin kuşu sevdiğini sanıyorsun değil mi? Aslında onları değil sana ait oluşlarını seviyorsun... Gerçek sevgi sahip olamadığına karşı gösterdiklerinde gizlidir.
Evler, ağaçlar, yıldızlar gibi görmeyiz insanları. Onları, belli bir biçimde karşılaşma ve böylece kendi içimizin bir parçası yapma beklentisiyle görürüz. Hayal gücümüz onları kendi arzularımıza ve umutlarımıza uyacak biçimde kesip biçer, ama aynı zamanda kendi korkularımız ve önyargılarımız da o insanlarda doğrulanabilmelidir. Bir başkasının dış görünümündeki hatlara bile kendimizden emin olarak ve tarafsızca ulaşamayız. O yolda bakışlarımız, bizi özel ve biricik kılan bütün arzulara ve hayallere kayar, gözümüzü alır bunlar. Bir ic dünyanın dış dünyası bile hala iç dünyamızın bir parçasıdır, hele de bir yabancının iç dünyası hakkındaki düşüncelerimiz kesin ve dayanıklı olmaktan öylesine uzaktırlar ki, karşımızdakinden çok kendimizi ortaya koyarlar.
Sayfa 80Kitabı okudu
“ zor kullan bakalım, kendine zor kullan, şiddet uygula ruhum; ama daha sonra kendini saymaya, saygı göstermeye zaman bulamayacaksın. Çünkü insanın bir tane hayatı vardır, bir tek hayatı. Ama senin için bu hayat neredeyse bitmiştir, o hayatı yaşarken kendine hiç dikkat etmedim, başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğun… Oysa kendi ruhlarındaki hareketleri dikkatle izlemeyenler mutlaka mutsuz olurlar.”
Sayfa 34Kitabı okudu