Kübra Nur Komut
@pepinott
10 Ağustos 1998
10 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Tabiat ve hayatı bir ara-ya getiren, bir ara-da tutan tarihtir. Ancak hemen şunu vurgulamalıyım ki, ne tabiat ne de tarih kapalı birer uzay değildirler; tersine her ikisi de açık uçludur, tamamlanmamıştır , kendilerini inşa etmeye devam eden birer örüntüdürler. Çünkü her şey de eylem de henüz tamamlanmamıştır,onlar da kendilerini örmeyi sürdürmektedirler. İşte insan , bu açık uçlu uzayda , bu tamamlanmamışlık içinde, kendi de tamamlanmamış bir örüntü olarak tüm bunları yüklenmiş, soru sormaya devam etmektedir.
Sayfa 129 - Beni ziyadesiyle heyecanlandıran bir pasajdı. Uzun zamandır zihnimde dönüp duran bir düşüncenin tüm varlığı ile karşıma dikilişine şahit oldum.Kitabı okudu
Hayat görüşümüzün tarihi deneyimi, istikbalimizde yapacaklarımızın ham maddesidir; çünkü mevcûd olmadan îcâd olmaz.
Sayfa 54
"Şu anda okumayı en çok isteyeceğim kitabın" diye açıklıyor Ludmilla," tek itici gücü anlatmak, öykü üzerine öykü biriktirmek, belli bir dünya görüşü dayatmadan, sadece bir bitkinin dallarının, yapraklarının birbirine sarınarak, büyümesi gibi öz gelişmene tanıklık etmeni sağlamak olmalı..."
Sayfa 99Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çokluk, yani hayat, benin sürekli içeride durmasını engelleyen en önemli etkendir; ancak ben dışarıda hayatı, bir isaretler, simgeler toplamına dönüştürünce güvenlik hisseder. Bu nedenle kişinin kendini araması hiç bitmez, sürekli devam eder; insanın içeri sarmasını hayat,dışarıda kalmasını da varlık duyuşu engeller; bu gerilimi nefsiyle/zihniyle değil de aklıyla yöneten insan bütünle ilişkisini sürekli kılar; ayık kalır.
Sayfa 126Kitabı okudu
Nesnenin cins ve faslını söylediğimizde gerçekte onun bir özelliğini değil, onu dışta o şey yapan cevherini ifade etmiş oluruz. Bu sebeple cins ve faslın delalet ettiği şey, dışta nesnenin zatını kuran madde ve surettir. Dolayısıyla ne canlı ne de düşünen , insanın bir özelliğidir, tam tersine insanın kendisidir ve bütün özelliklere kaynaklık eder. Canlı, dış dünyaya insanın maddesi olarak; düşünen de insanın sureti olarak bulunur. İkisi bir araya geldiğinde ise insanın zatı ve hakikatini oluştururlar.
Sayfa 81Kitabı yarım bıraktı
