Pinar
@pinar7507
9 Ocak
59 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
Yara sıcakken acımaz, hemşireceğim.
Okur Takip Önerileri
Şu " değişen zamanın sırrını" kimse çözemedi.
Bu bir, iki, üç, dört seneyi parmaklarımda o kadar kolay sayıyordum ki...
Ne bileyim! İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.
Bazı şeyler hayatımızdan sessizce çıkıp gidiyor. Nasıl da kolayca razı oluyoruz.
Ölme eşeğim ölme; yaz gelende, yonca bitende, bak seni nasıl besleyeceğim.
Fakat o zamanın seneleri şimdikilere benzemezdi. O kadar uzun, o kadar uzundu ki...
Tam bir hayat yorgunu olmama rağmen her şeyin üstesinden gelecek güce sahibim hâlâ.
Ruh sükûneti muhteşem bir şey, kendinden hoşnut olmak da aynı şekilde.