Bir kitabı okumayı düşünüyor
"İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiç bir şey olmuyordu. İnsan bekliyor bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu. Şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiç bir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız."
Buck, Kuzey topraklarındayken sopanın ve dişin yasası altında uygarca yaşamın, ahlaki değerleri önemsemenin enayilik olduğunu biliyordu artık. Güney topraklarının sevgi ve paylaşım yasaları burada hızlı ve korkunç bir ölüm demekti. İlk hırsızlık, hayatta kalmak demekti.
Vahşetin Çağrısı
Okur Takip Önerileri
"İnsan, birkaç utanç verici tarihi başarısızlığın
kendisini yıldırmasına izin verse de, hala
özgürlüğüne inanmakta özgürdür. Gelip geçen
zorluklara ve engellerle karşılaşan gizli güçlerine
rağmen, kendisinin efendisidir. Saklı olan kısa
vadeli güzelliğin, ulaşılabilir ve ortaya
çıkarılabilir olan uzun vadeli güzelliğin
kokusunu almaz mı? Bırakın şairin bulduğunu
iddia ettiği, aşkın anahtarını da arasın: ona
sahiptir. Tehlikeli şekilde yaşamanın ve ölmenin
geçici duygusunun üstünde yükselmek, sadece
kendisine kalmıştır. Bırakın bütün sınırlamalara
rağmen, tüm varlıkların ve her şeyin
acımasızlığına karşı, intikam için düşüncenin
silahını kullansın, ve bırakın bir gün mağlup
olduğunda – ancak dünya, dünya olarak kalırsa
mağlup olacaktır – üzerine boşaltılan kasvetli
kurşunları, bir selamlama salvosuymuş gibi
karşılasın."
Bir kitap okudu
355 syf.
·
Puan vermedi
" ESTRAGON – Ne hoş yer. Güzel manzara. Hadi gidelim.
VLADİMİR – Gidemeyiz.
ESTRAGON – Neden?
VLADİMİR – Godot’yu bekliyoruz.
ESTRAGON – Ha! "
" Siz bana dökümcü Niko, diyorsunuz, İzzet'in yaylı arabasının yanında
çok güzel bir duruşum var
günün evlerini geçiyorum şimdi kendime iyilikler söyleyerek
tane tane sokaklar bırakıyorum arkamda
birinde bir kedilik olan, birinde bir sokak lambası sallanan
sokaklar bırakıyorum ben
ben deyince bir daha ben demek istiyorum, mutlu oluyorum
" Pelteleşmiş beyninizde kirden parlayan bir kanepede yan gelip yatan semiz bir uşak gibi hayal kuran düşüncenizi, kanlı bir yürek parçasıyla tedirgin edeceğim, dalga geçeceğim, geberesiye küstah ve zehir dilli. Tek bir ak saç yok ruhumda, yaşlılığın çıtkırıldımlığı yok onda! Dünyayı bozguna uğratarak sesimin gücüyle yürüyorum - yakışıklı, yirmi iki yaşında. Çıtkırıldımlar! Kemana yatırırsınız aşkı siz. Kabalar, onu trampete yükler. Fakat, tersyüz edebilir misiniz, kendinizi benim gibi, Öyle ki, dudaklar kalsın ortada, salt dudaklar! Çık da gel konuk odasından gel de bir adam tanı, kibirli, patiskadan ve melek soylu memur karısı. Sen ki dudaklar çevirirsin aynı kayıtsızlıkla, bir aşçı kadın nasıl çevirirse yemek kitabının sayfalarını... İster misiniz ten kudurtsun beni, - ve gök gibi, renk değiştirerek ansızın - ister misiniz öylesine yumuşayım, sevecen olayım ki öylesine hani, erkek değil de, pantolonlu bir bulut desinler bu! İnanmıyorum çiçekli Nice diye bir yerin var olduğuna! Benimle göklere çıkarılacaktır yeniden hastane gibi bayatlamış erkekler, ve atasözleri gibi yıpranmış kadınlar da... "
