Yanıma baktım kimseler yok. Az önce çevrem insanla doluydu. Köpekler havlıyor, kazlar bağırıyor, ağaçlar hışırdıyordu. Bir ırmak akıyordu kulağımın dibinden. Ağaçlar suları yıkıyordu. Hayvanlar insanları öpüyordu. Köpekler konuşuyor, insanlar havlıyordu. Gökyüzü sarıydı. Birisi: “Canımsın,” diyordu, “canımsın, ağacımsın, ırmağımsın; denizim benim.” Ötekisi bir insan kokusu içinde sıcaktı. Cevap vermiyordu. Elinin üstündeki mavi damarlar bir dostluk denizine akıyordu.
Sayfa 27Kitabı okudu
Sana aldırmaz; öyle hemen de çıkıp gelmez sana, sen onu ne denli bekliyor olsan da.
Senin beklemen: bir boşunalık duygusudur yalnızca; gerçekler içinde hayallerin; olup-bitenler içinde olamayacakların düşlenmesi -boyuna ve boşuna bir düşüş- oysa, o, gelişmektedir. Sana doğru. Sen hiç bilmeden -beklerken, bilmeden.
Senin beklediğindir o; ama sen, bilmiyorsundur. Gelmeyeceğini sanarsın. Yıllar geçtikçe, hatta, hiç gelmeyeceğini bildiğini sanarsın -yıllar geçer, emin olduğunu da sanarsın, artık hiç gelmeyeceğinden.
Senin beklemen: hüzünlü ama dingin bir umutsuzluktur; bir an önce bitirip gitme isteği çökmüştür üzerine -hatta bitiremeyeceğini de bildiğin birçok şeye aldırmazca ve umarsızlıkla girişip, hepsini yarım bırakıp gitmek, bir ayartı kadar keskindir artık.
-Yaşamının anlamı bulunmamıştır, bulunamayacaktır -o, gelmeyecektir- ya; sonuçsuz bir son olarak, ölüm, gelebilir, artık, işte…
Sayfa 23Kitabı okudu
vincent, paris’te boyalarini julien tanguy’nin dukkanlarindan alirdi. bir idealist ve eski bir komuncu olan tanguy, vincent ve dostlari gibi ressamlarin desteklenmeyi hak ettigini dusunuyordu. vincent bazen tanguy’den tablo karsiliginda boya aliyordu. tanguy’nin dukkaninin arkasindaki kucuk oda ayni zamanda bir galeriydi ve 20. yuzyil resim sanatinin kurucusu olarak degerlendirdigimiz van gogh, seurat ve cézanne, resimlerini tanguy baba araciligiyla sergilemislerdi.
Sayfa 8Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
sana nasıl bulsam, nasıl bilsem,
nasıl etsem, nasıl yapsam da
meydanlarda bağırsam
sokak başlarında sazımı çalsam
anlatsam şu kiraz mevsiminin
para kazanmak mevsimi değil
sevişme vakti olduğunu...
bir kere duyursam hele güzelliğini, tadını,
sonra oturup hüngür hüngür ağlasam
boş geçirdiğim, bağırmadığım
sustuğum günlere
mezarımda bu güzel, uzun kaşlı
boyacı çocuğunun
oğlu bir şiir okusa
karacaoğlan'dan
orhan veli'den
yunus'tan, yunus'tan...
"Sakarya Balıkçısı"nda ne güzel balık adları sayar Sait Faik: Hösgün, Oklama, Cılpık... Bu adlardan sonra buram buram dil sevgisi tüten şu cümle: "Sakarya balıkları isimleriyle beraber yendiği için lezzetlidir."
"İki Kişiye Bir Hikâye"de, sevdiği martının ölüsünü bulunca ağlayan, yakasına siyah matem tülü takan, "Bu yürek, bizim yüreğimiz, bir tahtası eksiklerin yüreğidir." diyen Yakamoz'u tanırız.
Sayfa 42Kitabı okudu
Sait Faik'in "yeşil"e özel bir tutkunluğu var. "Söylendim Durdum"da "zehir yeşili"; "Kınalıada'da Bir Ev"de "zehir yeşili gözler" (Mahalle Kahvesi içinde); "Balıkçısını Bulan Olta"da (Son Kuşlar içinde) "yaprak yeşili köprü altı suyu"; "Alemdağ'da Var Bir
Sayfa 41Kitabı okudu
İsa'dan önce beşinci yüzyılın sonunda, Sicilya'da, Leontinoili Gorgias adında Yunanlı bir filozof yaşamış. Her şeyden önce üç önerme ileri sürmüş ve beceriyle savunmuş: ilkin, hiçbir şey yoktur; ikincileyin, bir şey olsaydı bile biz onu bilemezdik; üçüncüleyin: sayalım ki, bir şey var ve bilinebiliyor; o zaman onu başkasına aktaramazdık. Gorgias'ın kendisinin bu iddiaları ciddiye alıp almadığı kesin değil -belki de, diyor kimi bilginler, bu onun için sırf bir şakaydı.
Sayfa 32Kitabı okudu
bunun disinda kendimi burada cok iyi hissediyorum. yalnizlik bu cennet yorede kalbim icin harikulade bir merhem oldu, genclik demek olan bu mevsim, cogunlukla urperti icindeki yuregimi tum zenginligiyle isitiyor. her agac, her calilik ciceklerden bir demet sanki, guzel kokular deryasinda oradan oraya suzulebilmek ve butun yiyecekleri iclerinde bulabilmek icin insanin mayisbocegi olasi geliyor.
Sayfa 4
…ben o sıra aklı bir karış havada bir genç kızım. öyle ciddi ilişkilere falan takılmıyorum. zaten sait’in anladığı ciddi evlilik ilişkisi de şu:
evleniyoruz, güneye yerleşiyoruz, orada bir kahve açıyoruz, ben ocakta çalışıyorum, o da kahve dağıtıyor. geceleri ikimiz de kağıda kaleme sarılıp o günün hikayelerini yazıyoruz…
Sayfa 41Kitabı okudu