ışıkları tutamıyorum avuçlarımdan kayıyor karanlık en büyük korkum gece gittikçe çoğalıyor
halıda kan izleri buldum cıgarası hala yanıyor cesedin başına oturdum gözleri bir tuhaf bakıyor
bu çocuğu tanıyordum yıllardır yalnız yaşıyor bütün mektuplarını okudum kimseyle anlaşamıyor
cinayeti otele duyurdum telefonlar üst üste çalıyor sabaha karşı başladı sorgum polis öleni ben sanıyor