"Psikolojik ve Ahlâkî Bir Sorun Olarak İtaatsizlik" adlı denemesinde Erich Fromm, insanlık tarihini başlatan ve sürdüren şeyin aslında, "hayır” diyebilme özgürlüğü olduğunu söyler. Fromm'a göre bütün insanlık bir itirazla başlamıştır.
Bir kimse yalnız itaat gösterip, itaatsizlik edemiyorsa bir köledir; eğer yalnız itaatsizlik gösterip, hiç itaat etmiyorsa, bir isyankardır(devrimci değil).
“Düzenin adamı, itaatsizlik yeteneğini kaybetmiştir, itaat ettiği gerçeğinin bile farkında değildir. Tarihte bu noktada, şüphe etme, eleştirme ve itaat etmeme yeteneği, insanlık için bir gelecek ile uygarlığın sonu arasında duran tek şey olabilir.”
“İlk günah”, insanı, yozlaştırmak şöyle dursun, özgürleştirmişti, tarihin başlangıcıydı. İnsan, kendi gücüne güvenmeyi öğrenmek ve tam anlamıyla bir insan olmak için Cennet Bahçesi’ni terk etmeliydi.”