Ey merhametlilerin en merhametlisi,
Sensin zayıfların Rabbi ve sensin benim Rabbim..
Huzuruna geldim,
Kabul buyurursan..
Günahlarımla, acziyetimle, pürkusur bir vaziyette
Ah, ne idi beni senden mevâni kılan?
Günahlarımın ağırlığından kaldıramıyorum başımı
Lâkin anladım, sanırım
Yoluma çıkardığın herkes haddizâtında bir levhâ idi
Yolumu bulabilmem için
Sana varabilmem için..
Ben geldim Rabbim
Varlığında kaybolmaya geldim
Hüsnükabul gösterir misin bu şûride kuluna?
Konuşuyorlar, gösteriyorlar, durmadan hatırlatıyorlar. Zamanım kalmadı. Önümde iki seçenek var, fazlası yok, görüyorum.
Küçükken, dünyanın etrafımda döndüğünü sanırdım; her şeyin benimle irtibatlı olduğunu, ben yaşadığım sürece her şeyin yaşayacağını zannederdim. Dünyayla bir bütündüm. Dünya bensiz bir hiçti, benden başka herkes figurandı;