Kız isteme
Bir kız isteme olayında, kızın babası erkek tarafına söyle der :
-Efendi benim kızı isteyen çok sizin neyiniz var neyiniz yok ?
Delikanlı girer söze :
-Rahim ve Rahman olan Allah aç bırakmaz kendisini zikredeni. O Alim dir. Günaha düştüğümüzde ve pişman olduğumuzda Gaffarlığını gösterir.
Gece çalıştığım yere El Hafiz der öyle girerim.
Neyiniz var diyeceksiniz. Hiçbir şeyim yok Çünkü O dur Malik-ül Mülk.
Ya paran biter de karanlıkta kalırsanız diyeceksiniz, En Nur deriz aydınlanır Beytimiz.
Kızımı asla bırakmayacaksın derseniz, söz veremem Çünkü kullar değil, Haliktir Baki olan.
Varsın kimse sevmesin bizi Vedud kafidir.
Kızım senden bir şey gizlerse ne yaparsın demenize gerek yok. Yüreği el veriyorsa istediğini yapsın Rabbim Başirdir es Sehid dir. Her şeyi bilir.
Yani kısacası bir Rabbim var birde rabbimin en sevgilisi (s.a.v)
Benimde kızınızdan isteklerim var. Nur süresi 31. Ayeti yaşayacak. Edepli olacak. El Haya-ül Minel imandir çünkü.
Beni sevecek, ölene kadar ellerimi bırakmayacak.
Benim uykum ağırdır. Sabah namazına kalktığında beni gerekirse vura vura uyandıracak.
Baba girer söze :
-İyisin hoşsun, peki başınızı sokacak bir eviniz var mı?
Delikanlı cevap verir :
-Yok dersem kızınızı vermeyecek misiniz ?
Baba :
-Hayır evlat, ben ev yaptıracağım yeter ki sen kızımı al.
Ebû Eyyub'a şu ayeti okuyup hatırlat:
De ki: 'Eğer Rabbimin rahmet hazinelerine siz sahip olsaydınız sarfetmekle tükenir korkusuyla onu tutar, kimseye birşey vermezdiniz. Hakikaten insan çok cimridir'. (İsrâ/100)
Bu ümmetin fidanları çocuklarımız kitabından yaptığım geniş özet
Bu ümmetin fidanları çocuklarımız yazar Nurettin Yıldız.
Öncelikle kitabın 2 ana temasını verip sonrasında başlıklar ve altında not aldığım maddeleri sıralayacağım.
1.Aile Allah'ın onlara verdiği bir emanete sahip olduğu bilincinde olmalıdır.
2.yarının ümmetine bir fert yetiştiriyorsun. Unutma! senin çocuğun yarınki ümmeti Muhammed'in şekli
Sanırım bana en güven veren ayet “ Rabbinin her şeye şahit oluşu yetmez mi? “ ayeti.(Fussilet 53)
Bazı çırpınışların sesini kısarsınız.Çünkü bilirsiniz kimse anlamaz.Bazı yol alışların zorluğunu bilirsiniz.Terden ölmüştür vücudunuz.Son nefesinizi belki o yolda vermek içindir tüm çabanız..
İnsan insanın imtihanıdır, bazen yardımcısıdır çok az dostudur, pek az da sığınağı.
Bunca adımım ve bunca çırpınışımın Rab katındaki değeri “ yolun sonunu değil de çabamı görmesi “ beni güçlendiriyor.
Ve bazen Fussilet 53 de ki ayeti bolca zikrediyorum.
“Rabbimin her şeye ama herşeye şahit oluşu, yaptıklarımın farkında oluşu, benim görmediğim adımlarımı bile fark edişi bana yetmez mi?”
Elhamdülillah çokça yeter !