Aslında kitapla ilgili söylemek istediğim çok şey var . Hatta ben kitabın çoğu yerinde bağırmak istedim. Yazarın çok farklı bir yazım şekli ve ilginç bir mesaj aktarma yolu var. O kadar çok duygu ve acıya değiniyor ki afalladım. Kitabın yorumları ve arka kapağı size sanki sıradan ama hoş bir hikaye okuyacakmışsınız hissi veriyor, yani bana öyle gelmişti. Böyle bir şeyle karşılaşmayı beklemiyordum.
Ne desem bilemiyorum. Kasetçalarımı özledim. Ailem ve sahip olduklarım için şükürle doldum ve çok fazla kişiye hitap eden dualarıma yenilerini ekledim. Herkes benim kadar sarsılır mı okurken bilemiyorum fakat kitabı anlatacak kelimem dokunaklı olurdu. Öyle bir şeyler işte...
"Romeo ve Juliet'in ölümlerine üzülmüş gibi görünmüyorsunuz.."
"Üzülmek mi?"
“Bunu üzülmeye değer bulmuyor musunuz? İki genç âşık yerde cansız yatıyor. Bugüne dek bundan daha acıklı bir hikâye yazılmadı. Bu hikâye sizi etkilemiyor mu?"
"Sanırım hayır."
"Siz bu kadar soğuk bir insan mısınız? Bu kadar vurdum duymaz mısınız?"
"Sadece bunun bir trajedi olduğunu düşünmüyorum ."
"Trajedi tam olarak bu,"
"Ama onun bu iki âşıkla alay ettiği çok belli,"
"Kimin?"
“Shakespeare'in."
"Lütfen izah edin ..."
"Romeo ve Juliet arzu ettikleri her şeyi elde edebilen iki zengin aile çocuğu. Şimdi de birbirlerini istediklerini düşünüyorlar.’’
"Onlar birbirlerine âşık ..."
"Birbirlerini doğru düzgün tanımıyorlar bile."
"Bu ilk görüşte aşk."
"Bu sadece ilk görüşte, 'Ah, ne kadar da hoş birisi' diye düşünmek. Shakespeare, Romeo ve Juliet'in birbirlerine âşık olduklarına inanmamızı isteseydi daha ilk sahnede Romeo'nun Rosaline'e kafayı taktığını söylemezdi. O bu oyunda aşkla alay ediyor."
İçimi ısıttı.
Yüzünüzde kimi zaman hülyalı bir tebessüm oluşturan kimi zaman buruk bir iç çekişe neden olan samimi bir hikaye. Bazı anlarda beni kitabı kapatıp birkaç saniye de olsa kendimle baş başa kalmaya sevk etti.
Doğrusu yarım puanı neden kırdım tam emin değilim. Nedeni olsa olsa "Sonsuza dek mutlu yaşadılar." cümlesini yüksek sesle duymak isteyen içimdeki ufak çocuğun teessüfü olabilir.
Her şeyden öte Rainbow Rowell'a kitap boyunca yaşattığı tüm duygular ve en önemlisi sonunda hediye ettiği gülücük için teşekkür etmek istedim.