ye
@ramjostein
i have poison inside of me
open.spotify.com/user/y4r4i7wpch...
433 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Ben olmaktan bulanmış ruhun midesi...
Benzemezken bir anımız diğerine,
ısrarla bizde bir simetri arayışı.
Bir düzene sokabilmek karmaşayı hep,
kafiyeli yaşamak istiyor insan hayatı,
akılcı bir kurgu, ince bir öykü özlüyor,
dal budak saldıkça hayatın yeşil ağacı.
Nasıl kırık dökük,
yarım yamalak, eksik,
nasıl yamalı hayatlar
geçiyor gözlerimin önünden.
Bir zanaat mutsuzluk sanki:
Öğrenip bir önceki nesilden,
onyıllarca didiniyoruz
ve kuşkuya düşsek de bazen.
sanıyoruz ki
böyledir, iyidir,
ne olacak ki başka,
budur hayat zaten.
Ya beceremiyoruz biz bu işi,
ya da becerecek bir şey yok zaten.
Okur Takip Önerileri
Yine akşam. Yapılacaklar yapılamadı yine.
Başlanamayanlarla yarım kalanlar
pencerenin hemen dışında elektrik tellerine
konmuş kuşlar gibi sıralanmışlar
Ben her zaman, kapısız bir duvarın dibindeki
kapının açılmasını bekleyen biri olacağım.
Sevmeni istiyorum beni:
tamamlanmamışlığımı sorgula, kına.
Yorgunum, azımsa yorgunluğumu.
Kırgınlığımı yer, önemset boşladığını şeyleri.
Kuşkulandığımda, doğrula kuşkularımı,
yatıştır sonra, insancıl kıl beni.
Seni dinleyemiyorum. Sesini dinleyemiyorum senin. Bir şişe anason içmişim de, güllerden bir yorgana sarınıp uyuyakalmışım sanki. Sesin beni çekip duruyor, biliyorum boğulacağımı, yine de izleyip duruyorum bu sesi.
LEONARDO: Arzuyla yanıp ses çıkarmamak, kendimize verebileceğimiz en büyük cezadır. Gurur ne işime yaradı benim, seni görmemek, gecelerce uykusuz bırakmak seni? Hiçbir işime yaramadı! Ateşi üstüme yağdırmaya yaradı ancak! Zaman yaraları kapatır, duvarlar sır saklar sanıyorsun, ama doğru değil, doğru değil! Bir şey içine, ta derinlerine işledi mi bir kez, kimse söküp atamaz artık.
Başım ve evren ağrıyor.
İnsanlık pagandır. Asla hiçbir din içine işleyemedi onun. Sıradan insanın ruhunda, ruhun ölümsüzlüğüne inanma gücü bile yoktur. İnsan, ne nerede ne de niçin uyandığını bilmeden uyanan bir hayvandır.
Lizbon evleriyle
Farklı renklerde,
Lizbon evleriyle
Farklı renklerde,
Lizbon evleriyle
Farklı renklerde...
Farklı ola ola monotonlaşıyor.
Tıpkı hissede hissede, sadece
düşünüyor olmam gibi.
Herkesin içkisi kendine. Var olmak bana yeterince içki sağlıyor.
Hayal edemeyeceğiniz bir entelektüel şaşkınlık ve kaygı hali içindeyim.