Açıkçası kitabı söylendiği kadar şaşırtıcı ve zekice bulamadım. Biraz okuyucuyla dalga geçilmiş gibi. Benzer bir senaryo örgüsüne bir filmde denk gelmiştim. Okuyucuyu sürpriz sonla şaşırtacağım diye saçma bir sarmalın içine sokuyor kitap. Yazının bundan sonrası spoiler içerir. Kitap bir kere birinci şahıs ağzından yazılmış. Sanki her yeni bilgiyi kahraman da bizimle beraber öğreniyormuş algısı verilmiş, ancak kitabın sonunda görüyoruz ki kahraman zaten herşeyin farkında. Belli bir araştırma yapmıyor, sadece kendince duyduğu bir suçluluğun üstünü kapatma peşinde. Her yeni bilgide bizimle beraber şaşırması falan kitabın sonuyla hiç uyumlu değil. Sona yaklaşırken kahramanın karısıyla olan ilişkisinin farklı bir timelinede geçtiğini anladım ancak sonunun çoklu kişilik bozukluğuna bağlanacağını düşündüm. Bence öyle olsaydı kitap daha elle tutulur bir hale gelebilirdi. Biz de aslında kendi de farkında değilmiş zaten der ve kitaptan aldığımız keyfe bakardık. Belki de klişeden kaçmak istedi yazar, ancak bu son bence hiç olmamış. Bir de yazarın Yunan olması ve hikayenin içinde kötü bir Türk olması da etik olmamış. Kendine sanatçı diyen insanların toplumları ayrıştıran söylemlerden kesinlikle uzak olması gerekir bence.
