Yaklaş yanıma, ey ruhumun sevgilisi;
Ateş sönüyor, küllerin arasında gözden kayboluyor.
Kucakla beni çünkü yalnızlıktan korkuyorum;
Işık loş ve yaptığımız şarap gözlerimizi kapatıyor.
Gözlerimiz kapanmadan birbirimize bakalım.
El yordamıyla bul beni ve sarıl bana;
Sonra da bırak uyku kucaklasın bir bütün olmuş ruhlarımızı.
Öp beni, sevgilim çünkü Kış,
Titrek dudaklarımızdan başka bir şey bırakmadı geriye.