Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu.
Dünya birine kalacak olsaydı, Süleyman’a kalırdı. Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı. Çıkmadık canlara derman bulurdu..
Lokman Hekim ölmedimi?
Bu yuzden hiç korkmadık biz. Umuduz hep Allah’tandı. Derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere güçlen dedik, dilediğin gibi güçlen!Nasılsa düşmeyecek misin? Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde.
Ama günü geldiğinde, iyilerden taraf olacak…
Ne kimsenin gözüne görünmek ne de kimseyi görmek istiyordum. Bu gibi durumlarda başkaları ne yapar bilmem, ama ben yalnızlığı ararım. Üzüntümu kimseye belli etmem. Herkesin derdi kendine yeter. Dişimi sıkar, üzüntümün geçmesini beklerim.
Hatırlıyorum. Küçük bir çocukken evden biraz uzaklaşmıştım. Kaybolduğumu fark edince ağlamaya başlamıştım. Şimdi ise kendimi kaybetmek, hatta yok etmek istiyorum.
Acaba çocukluğum benim şuan ki halimi görse ne yapardı diye düşünürken… içim ürperiyor..