Süper Ego (Üst Benlik)
Süper ego kişiliğin toplumsal, törel değerler boyutunu oluşturur. Kişinin ilk çocukluktan başlayarak, aile, akran grupları, çevresel kültürel etmenler vb. süreçler içinde edindiği değerler, ödül ve cezalar, törel uyarılar, geleneksel yapılandırıcı normlar, kişinin gelişim süreci içinde giderek içselleşir; süzülüp, vicdan duygusunu ve süper egosunu oluşturur.
Sayfa 25Kitabı okudu
Ego (Gerçek Benlik)
Ego, bir boyutuyla id'in gerçeklikle ilişkili olduğu bir varlık alanıdır. Bireyin biyolojik ve psikolojik gereksinimlerinn nesnel gerçekliğin içinde doyum aradığı, gerçeklik sınamasının yapıldığı bir bölgedir.
Sayfa 24Kitabı okudu
id (İlkel Benlik)
İd, kişiliğin biyolojik altyapısını oluşturur. Bir çeşit işlenmemiş doğalsal ve enerji yüklü bir yapıdır. Psişik enerjinin yani libidonal enerjinin temel kaynağıdır. İçgüdülerin alanıdır. Kötdür, istekleri ısrarıcıdır. Düşüncesizdir, "şımartılmış çocuk" olma isteğini taşır.
Sayfa 24Kitabı okudu
Çocuklar, benlik kavramını yetişkinlerden duyduklarının etrafında şekillendirirler. Çocuklar etraflarındaki otorite figürü kimse, ona bakarak "Ben değerli miyim? " sorusunun cevabını ararlar.
Sayfa 33 - Koridor
Kendimi kötü hissettiğimde, kimsenin asla zarar veremediği o kökü ya da çekirdeğimi düşünürüm. O çekirdeğe hiç kimsenin asla zarar ve- rememiş olduğunu ve veremeyeceğini... Bu beni çok rahatlatır. Benlik çekirdeği âtıl kalmış gibi hissedebiliriz. Ama kimsenin ona zarar ve- remediği şey, zaten tam da bu, yani yeniden filiz verme kapasitesidir. Kendimizi kendimizden sayısız defa ve sayısız şekilde doğurabilme kapasitesine sahibiz. İşte bu, muhteşem bir şey. Bize kim ne yaparsa yapsın oraya asla zarar gelmedi. Başımıza ne gelmiş olursa olsun bu kısmımız hep, dokunulmamış kaldı. Her zaman da öyle olacak.
Sayfa 44Kitabı okudu
Jung'un benlik kavramını, iç içe geçmiş halkalar gibi düşünebilirsiniz. Benliğin merkezi, bu iç halkaların en küçüğüdür. İşte o merkezdeki çember ya da Daire, kimsenin asla zarar veremeyeceği bütündür, çekirdeğimizdir.
Benliğin merkezi olan o çekirdek, bir şeyleri yarattığımız yerdir. O çekirdeği, bitki örneği verdiğimde anlattığım "kök" gibi düşünebiliriz. Hayatta olduğumuz sürece kökümüz de yaşıyordur. Bu, yaratıcılığımızın sona ermediğini, kökümüzün her zaman yeniden filiz verebileceğini gösterir.
Sayfa 42Kitabı okudu