(..)
Yoklama defterimden öğrenmedim sizi, benim haylaz çocuklarım!
Sınıfın en devamsızını
bir sinema dönüşü tanıdım,
koltuğunda satılmamış gazeteler... Dumanlı bir salonda
kendine göre karşılarken akşami,
nane şekeri uzattı en tembeliniz... Götürmek istedi küfesinde
elimdeki ispanak demetini
en dalgını sınıfın!
(...)