Merhaba Sevgili Dostlar,
Ömer’in Çocukluğu, Muallim Naci’nin sekiz yaşına kadar olan çocukluk hatıralarını içeren, Tanzimat Dönemi Edebiyatının en önemli eserlerinden biridir.
Ama Muallim Naci Beyefendi, sanki kahvehanedeki bir arkadaşına öylesine anlattığı çocukluk anılarını, yaramazlıklarını, aşklarını kitap haline getirmiş sanırım.
Sokakta karşılaştığı köpeğin saldırması üzerine yaşadığı korku, eve alınan oğlakla bahçede geçirdiği keyifli vakitler, oynarken düşüp yaralanması, babasıyla ders çalıştığı saatler, mektepte falakaya yatıran Hoca Efendi’den ve karanlıktan korkusu, bilmediği bir yerde kaybolduğunda duyduğu çaresizlikler, falan fistan bilmem ne...
Yazar; sayfalarca akrabalarından, mahalle arkadaşlarından bahsettiği için bana akıcı gelmedi. Çok fazla Osmanlıca kelime içeriyor, çevirmen orijinalini çevirirken sanki bazı kısımları çevirememiş de o sözcükleri metnin arasına (Nusret'in ete tuz serpiştirmesi gibi) geldi bana. Habire sözlüğü ve interneti açıp teker teker sözcüklerin anlamlarını aramaktan yoruldum, kısa bir çocuk kitabı olmasına rağmen kitaba odaklanamadım. Bilmiyorum acaba yayınevinde mi sıkıntı var yoksa tercüme edende mi, anlamış değilim. Birkaç alıntı dışında beni tatmin etmedi diyebilirim.
O yüzden bu kitabı alıp okumak isteyenlere-haddim değil- ama bir kez daha düşünün derim :(
