Gün ışıdığında masaya, daktilonun başına oturup gözlüğünü taktı. Kitabı, her gün çevirmek istediği sayfa miktarına bölüp kurşun kalemle sayfaların üzerine tarih attı. Son günlük bölümün tarihini yazarken ilkbaharın ortasında bir güne denk geldiğini fark etmişti. Duraksayarak, yanındaki sözlüğü karıştırarak, makinenin bir harfini dikiş iğnesi ile temizleyerek ve makinenin tuşlarını sık sık bir bezle silerek aşağıdaki metni yazdı:"Bugüne kadar bütün erkekler beni güçsüzleştirdi. Kocam benim için, 'Michele güçlüdür' derdi. Gerçekte onun ilgisini cekmeyen seyler için güçlü olmamı istiyor: Çocuklar için, evin idaresi için, vergiler için... Fakat iş olarak tasarladığım şeyler konusunda her zaman yıkıcı. 'Benim karım hayalperest' diyor. Eğer hayalperestlik, insanın olduğu gibi olmak istemesiyse ben hayalperest olmak istiyorum."
Sayfa 38 - Kırmızı YayınlarıKitabı okudu
Arkadaşı yoktu, arkadaş aradığı da yoktu, hayatı boyunca tek başına bir suskunluk içinde kaldı, kimse bu suskunluğu onunla paylaşmak istemedi; bütün komşularla kahve içen ve cumartesileri onsuz dansa giden karısı bile. Kambur sırtına rağmen daimi ciddiyeti ona insanın gözünü korkutan, otoriter bir hava verirdi ve melankolik hali sadece günlerin ağır ağır akışının verdiği bıkkınlıktan ya da bedenen yıpratıcı işinden, öfkeden ya da gerçekleşmemiş hayallerden ileri gelmiyordu. Kimse omzuna vurup ona, " Hadi Walter, başını dik tut!" dememişti. Bu, daha önemli şeyler görmüş, hayat hakkında söyleyebileceğinden fazlasını bilen ve bildiklerini anlatacak kelimeleri bulsa bile bunun kendisi için kurtuluş olmayacağını sezen birinin ciddiyetiydi.
Sayfa 8Kitabı okudu
İki Şehrin Hikayesi
"Kapı kilitli mi yoksa arkadaşım?" dedi Mr.Lorry,şaşırmış bir şekilde.
Mösyö Defarge,"Yaa,evet" dedi ciddi bir tavırla.
"Talihsiz adamı böyle kilitli mi tutmak gerekiyor?"
"Bence anahtarı çevirmekte fayda var."Mösyö Defarge bunu Mr.Lorry'nin kulağına fısıldamış,kaşlarınıda sertçe çatmıştı.
"Neden?"
" Neden mi? Adamcağız o kadar uzun süre kilit altında yaşadı ki,bu kapıyı açık bırakacak olsak korkar -çıldırır- kendini paralar -ölür- yani kim bilir neler yapar."
"Böyle bir şey mümkün mü?" diye bağırdı Mr.Lorry.
Defarge sertçe," Böyle bir şey mümkün mü?" diye tekrar etti. "Tabi ki. Yaşadığımız şu güzel dünyada,böyle bir şey mümkün,başka pek çok şeyde mümkün,hatta mümkün olmakla kalmayıp şu göğün altında her gün gerçekten oluyor böyle şeyler- cidden oluyor! Şeytan giriyor insanın aklına.Neyse biz işimize bakalım."
Sayfa 51 - Can YayınlarıKitabı okudu
