çîyaye bêxêr
di her berbangê de
silavek şermok derdixe ji pêsîra xwe
û ramûsanek ji dil dişîne ji cûdî re
ne keştiya nuh hewandibû bêxêr
ne jî bûbû stargeh ji şoreşgerekî re
keştî bi bayê jiyanê herikîbû cûdî
gerîla bi evînek azad meşiyabû
jiyanê li ser vî çiyayî jîn da
jiyan li vir hat dorpêçkirin
li vir birîndar bû
lê dîsa
û careke din
jiyanê li ser vê axê birînên xwe kewandin
û careke din kulîlk veda azadî
li vir
li cûdî
li botan
û dê careke din govend were girêdan
li vir
li Kurdistanê
di demsalek biharê de
di rojek Newrozê de...
yaşamak gerek
yaşamı yaşatmak, çoğaltmak
ve savaşmaksa bu
savaşmak
bölünmüş düşlerini, bölünmüş özlemlerini
yeniden birleştirmek
yeniden kavuşturmak
bir dağı denize yuvarlar gibi
bir denizi dağa taşırır gibi
bê welat jî mirov dikare bijî
mîna kûçikan
mîna kûçikên bêxwedî jî
dinya welatê min e
mirov dikare bêje
mîna utopîstan
mîna kuçikên utopîst
lê dema ku tu di ber kê re derbas bibî
pehîna xwe li te bide
biçî ku, herkes kûçikê xwe berra te bide
him tukes bêxwedîtiya te qebûl neke
him jî tukes li te xwedî dernekeve
û li seranserî cîhanê
hestiyên berateyeke bêxwedî jî tune be ku tu bikojî
wê demê belkî xwediyek û welatek ji te re lazim be
ji bo ku tu kûçiktiya xwe bijî!
Ferîd Xan
Çûyîna min
Ne bişkûvîna rîhanan e
Bi çend dem û dewran in
Ez têm û diçim
Dibezim û diçim
Direvim û têm
Hedar nayê û diçim
Hedar nayê û direvim
Bi tenê
Gilîpirseke min heye
Çima dil dibe dîle xwelîdanka evînkujan?