MENKIBE: Kurt Postu
Hz. Mevlana'nın oglu Sultan Veled goyle nakletmigir Bir gün beni büyük bir rüh bezginligi ve sikinti egemenligi al a almiştı. O sirada babam hazretlerinin medresenin kapından peri gindigini gördüm. Beni bezgin ve sikıntılı görünce, "Birinden mi incindin de böyle sıkıldın?" dedi. Ben, "Bilmiyorum, bu ne hal dedim.
Arabam kalkıp eve girdi ve bir süre sonra basina ve yüzüne bir estu geçirmiş halde "Bul Bul Bul" yaparak dişan çik, Be im yanıma gelince, çocukları korkuttuklar gibi yine "Bul But Bul yaptı.
Babamın bu hoş hareketinden bana büyük bir gülme geldi.
Anlatilamayacak derecede güldüm. Baş koyup babamın ayaklan mi õptüm.
Babam, "Bahâeddin! Eğer latif bir sevgili sana sika sikuya bag.
lansa, daima seninle şaka şenlik etse ve sonra birdenbire yüzünün geklini değiştirip gelse ve sana "Bu! Bu! Bu!" deseydi, ondan hiç korkar mıydın?" diye sordu. "Hayır, korkmam" dedim.
Bunun üzerine şöyle buyurdu: "Seni sevindiren, seni sevinç ve nese içinde tutan sevgili, seni üzen ve kendisinden sıkıntı duydu gun aynı sevgilidir. Hep odur, hep ondandır ve ondan feyizlenir- sin. O halde niçin boş yere üzgün duruyor ve sıkıntının elinde aciz kalıyorsun?"
Böylece derhal halim değişti, taze gül gibi açılıp ferahladım.
Ömrüm oldukça da başka üzüntü yüzü görmedim, üzülmedim.
Dünyanın üzüntüsü yanıma yaklaşma.
(Ahmed Efläki, Äriflerin Menkıbeleri, s. 273-224)
Şaşırmak Yorgunuyum
Zaten yorgunluk benim genel halim. Bana “Nasılsın?”diye soranlara, en sık verdiğim yanıtın “Yorgunum” ,demek olduğunu keşfettiğim günden beri, daha bilinçli olarak “ Yorgunum”.Şu memlekette yaşayıp da yorgun olmamak mümkün mü? Beden yorgunluğu dediğinden ne olacak, iki-üç dinlenmeye geçer,ama ben aslında vatan yorgunuyum! Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek , bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak,katlanmak , anlayış göstermek , görmezden gelmek, üzerinde durmamak, idare etmek , üzülmemiş görünmek , alışmak alışamamak, sabretmek , katlanmak, beklemek yorgunuyum. Tam da artık bu memlekette hiçbir şey şaşırtamaz beni sanırken, her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum !..
Sayfa 109Kitabı okudu
Düşüncelerine ne kadar güvenebilirdi insan? Düşüncelerimi hayatın gerçekliği mi belirliyordu, benim ruh halim mi? Ama zaten bu ikisi birbiriyle ilişkili değil miydi?
"Ruh halim her an değişiyor. Bazen yaşamda insana sevinç veren bir durum beliriyor, ah, sadece bir an sürüyor bu!"
Sayfa 76
aa bu ben demelik değil ama :d
Ama gecenin kaçınılmaz olarak günü izlediği gibi, benim ruh halim de birden küt diye değişir, kafam bir kez daha çalışamaz hale gelirdi.
bu çok daha uzun süren iki uçlu duygudurum bozukluğuKitabı okudu
Ruh halim her an değişiyor. Bazen yaşamda insana sevinç veren bir durum beliriyor, ah, sadece bir an sürüyor bu!
Sayfa 76Kitabı okudu
“bu durumda, düşüncelerine ne kadar güvenebilirdi insan? Düşüncelerimi hayatın gerçekliği mi belirliyordu,benim ruh halim mi? Ama zaten bu ikisi birbiriyle ilişkili değil miydi”
“Düşüncelerimi hayatın gerçekliği mi belirliyordu, benim ruh halim mi? Ama zaten bu ikisi birbiriyle ilişkili değil miydi?”
Sayfa 35Kitabı okudu