Her seçişle biraz vazgeçiyoruz, görmediklerimizden, gördüklerimize, gördüklerimizden sessiz kaldıklarımıza doğru yaşanan, belki acısını yıllar sonra bile duyabileceğimiz bir matem veya yas tutma hâli. İçli bir hüzün veya sadece kendimize itiraf edebileceğimiz bir suç ortaklığı. Hiçbir yasanın cezalandırma zahmetinde bulunmayacağı bu içsel sorumluluk, vicdanımızın karanlık odasında bizi bekliyor.