Sen her zaman Ruth'u idealize ediyorsun. Sadece daha fazla yakınlaşmak isteyecek kadar sevmiyor bizi. Bazen belki de kalpsiz biri olduğunu düşündüğüm oluyor.
İçindeki eğitmen, Ruth'la ilgili planlarının başarısızlığa uğramasına katlanamazdı. Kızın iradesini tamamen kendi avucunun içine alana kadar huzur bulamayacağını biliyordu. Ama ona çok yumuşak bir şekilde yaklaşması gerekiyordu.
"Bahçıvanın elinde böyle bir ağaç olmak ister miydin Ruth?" diye sesini yarı alçaltarak sordu.
Kız derin bir nefes aldı.
"Ben bahçıvan olmayı yeğlerim," dedi beklenmedik bir biçimde, "ama belki ikisi de aynı şeydir."
"...Hele ki, bir düşünün,kızım Ruth'a geçenlerde, 'Bekle,' demiş, 'bir yıl daha geçsin, güzelin çirkinin ne olduğunu fark edeceksin, o zaman aynanın önine geçip soracaksın: Beni beğeniyor mu?' Genç kızlar aralarında nasıl konuşur bilirsiniz işte! Peki, Ruth ne cevap vermiş dersiniz? Sadece gülüp hayretle şunu sormuş: 'Ben onu beğeniyor muyum diye sorsam daha iyi değil mi?'"