Fakir Baykurt'un Sabahattin Ali'nin ölümü üzerine yazdığı şiir
İnsanın kendi suçu sanırdım yoksulluğu
Bilmezdim zorbalık düzenlerini
"Kağnı" ile "Ses"i okudum ayıldım
İlk olarak anladım köyümü, köylümü
Halkımı bilisiz koyup ezen kim
Soyup soğana çeviren kim
"Sırça Köşk"ü okudum
Kalktı gözümden perdeler
Işıtan bir yazar Sabahattin Ali, parıl parıl
Körün gözü, dilsizin dili
Parmakları halkın nabzında sürekli
Fişlediler, yılları zindanlarda geçti
Kapattılar gazetesini, topladılar kitabını
Parıltılı yıldızlar gibi öyküleri
Masalları yoksullara bilinç taşır
Öldürdüler onu, daha çok ezmek için halkı