Ölüm denen şey ne tuhaf..Bir insanin yapmayı hoşlandığı şeylerin başkalarına zarar vermesi ne kadar kötü. Hani yapsa bir dert yapmasa başka dert.Yapmayinca kendin olamayacaksin yapsan birilerine zararın dokunacak.Sonu her halükarda ortadan kaldırilmak.Kendin olamazsan ölürsün , kendin olduğunda da başkaları seni öldürür.Ölmek aslında ne kolay.Topragin altında olmak gerekmiyor ölmek için. Çok saçma değil mi? Fareler ve İnsanlardaki Lennie karakteri bana tüm bunları düşündüren.Halbuki çok siradan biriydi..Sonra bir de Veronika'yı düşünüyorum.İntihar etti, ölümü çağırdı ve kendini gerçekleştirdi.Biz insanlar kendimizi gerçekleştirme çabasıyla her gün ölüyoruz, bazen de öldükten sonra kendimiz olabiliyoruz.Bu çok karmaşık 😥
Tuhaf bir hayalim var. Sevdiğim kadının bana çiçek vermesi.
Saçma yorumlar yazmayın herkes aynı olmak zorunda değil ve çiçek de sadece kadına verilmez.
O kadar normalleşti ki hayatım. içimdeki boşlukla değil o boşluğun içinde yaşıyorum sanki. Yaşamak için nefes değil, nefes almak için yaşıyorum. Garip geliyor insanlar. Yürümek, gülmek, özlemek, sevmek bile bi tuhaf geliyor sanki. Arada bulutlar konuşuyor benimle, güzel bir yer gökyüzü bazen gitmeyi düşünsem de saçma geliyor fikirlerim. Zaten yaşayan ölüsün daha ne kadar uzaklaşabilirsin ki bu tuhaflık dolu dünyadan. Ve yavaş yavaş kelimeler bile yabancılaşıyor biraz...
Ahmet erhan fan club hayırlı olsun
Hayır hayır hayır hayır
Gökyüzünde bir çapak gibi duruyorken güneş
Evlerde oturmak bana göre değil
Elimde pergeller, gönyeler, iletkiler