__
İnsan her şeyin kaybettiğinde, elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır.
__
Sayfa 50Kitabı okudu
Ah şu belirsizlik,
nasıl da eziyet ediyordu şimdi bana...
Sayfa 33Kitabı okudu
Ben... bu kirli yalnızlık içinde utanmayı tamamen unuttum, insanın ruhunu parçalayan ve kemiklerinden iliğini emen bu lanet olası ülkede.
Sayfa 12Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kadın, kadındır.
Kadınlar sık sık ağlar.
Sayfa 44Kitabı okudu
Aman Tanrım! Hayat neden bu kadar zor, bu kadar acı?
Sayfa 96Kitabı okudu
Durgun bir bahar havası vardı dışarıda. Ama ben üşüyor, titriyordum. Soğuktan ziyade yalnızlıktan idi bu.
Sayfa 111Kitabı okudu
Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa her kelimeyi de öyle tam zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor, katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu
Sayfa 75Kitabı okudu
Kendini umutsuzluk ve üzüntü içinde bırakmaya hakkın yok, daha gençsin ve hayatını yaşamak zorundasın.
Sayfa 75Kitabı okudu
Her şeye göğüs germesini, dayanmasını bilmelisin artık.
Sayfa 75Kitabı okudu
Böyle yapmasam, acılara, korkulara dayanamaz, ezilirdik.
Sayfa 53Kitabı okudu
... her tarafımın kesildiğini hissediyordum.
Çökmüştüm enikonu.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu gülüş, ölüm fermanımdı benim.
Sayfa 79Kitabı okudu
Bütün ümitler suya düştü mü, her şey bitti demektir.
Sayfa 78Kitabı okudu
... ölmeyi, yok olmayı özledim, duygulandım, ağladım...
Sayfa 52Kitabı okudu