Murakami bana ilham veren bir yazar. Öykülerindeki umursamazlık, kendiliğindenlik hissini seviyorum. Bu kitabında romanlarını nasıl yazdığını da öğrenmiş oldum. Mesela Hear the Wind Sing kitabını önce İngilizce yazıp daha sonra ana dili olan Japonca’ya çevirerek yazmış. Kendi tarzını bu şekilde bulmuş bir yazar. Kendisine hak veriyorum nitekim yazı yazarken, bir eser oluşturmaya çalışırken insanın en çok canını sıkan kısım kendisinden olanın gözüne batmasıdır. İnsan kendisinden yazılarında da kaçamıyor. Kaçmaya çalışsa iğreti duruyor, bir yerden sonra kaçmadığı ama yenilikler de katabildiği bir düzeyden sonra sanırım bir yazarı okumak keyifli oluyor ve onu yazan kişi de kendisine daha fazla güveniyor. Murakami zekasını kullanarak matematiksel bir yöntem ile kendi tarzını bulmuş. Bunun dışında kitapta bulduğum o tat ilginç. Murakami biraz çok bel altı giriyor olsa da, aslında olanı kendiliği ile sunuyor. Bence Murakami de bunu düşünerek doğal akışında yazıyor bazı şeyleri. Japon edebiyatı beni her zaman doğallığı ve kendiliğindenliği ile etkilemeye devam etmekte. İlham aldığım, başka alemlere gittiğim bir kitaptı
