Sail
@sail
.
122 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç
konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: ''Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.
Küçük oyunlar istemiyorum albayım.''
Aşık olmayı denedim, hem de bir değil iki defa; inanır mısınız baylar korkunç acılar çektim. Aslında acı çekmediğimi ruhumun derinliklerinde biliyordum. Gülmek gelirdi içimden ama yine de acı içinde kıvranmaya devam eder, üstelik delicesine aşıkmışım gibi kıskançlık krizleri geçirirdim.. Bütün bunların sebebi can sıkıntısıydı baylar, kesinlikle can sıkıntısı.
O Kadar Haklı ki !!!
Yazdıklarımı okurken hoş bir duyguya kapılmayacaksınız eminim, hepimiz daracık dünyalarımızda insanlardan kopuk yaşıyoruz çünkü. Gerçek hayata öylesini yabancılaşmışız ki, adını bile duymak istemeyiz. Peki ama neden bazen olmadık, aptalca arzular peşinde koştururuz? Sebebini biz bile bilmiyoruz. Üstelik, bu olmadık isteklerimiz gerçekleştiğinde en çok zararı görecek olan da biziz. Deneyin isterseniz, içimizden birinin bağlarını çözüp, esaretini kaldırınız, emin olun, o yine esaret altına girmek isteyecektir. Bu yazdıklarımı okuduğunuzda kızgınlıktan ayaklarınızı yere vuracak ve: "Siz, kendi rezil hayatınızdan, kendi yeraltınızdan bahsedin!" diye bağıracaksınız. Hepinizi bu işin içine katarak kendimi kurtarmaya çalışmıyorum. Ben, sizlerin korkaklığınıza "ölçülü davranış" kılıfını geçirip, yarım bıraktığınız her şeyi sonuna kadar götürdüm. Hayatın gerçeklikleri ile sizden daha fazla yüz yüze geldim ben.
Etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! Gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğumuzu bilmiyoruz bile! Kitaplarımızı ve hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız. Neyi sevip nede nefret ettiğimizi bilemeyeceğiz. Etiyle, kemiğiyle gerçek birer insan olmak o kadar zor ki..."
Okur Takip Önerileri
Kötü biri olamamak bir yana,
Herhangi bir şey olmayı da Beceremedim!
"Evet efendim!!!
Sadece bizim ülkemizde en aşağılık,
En adi insanlar
Aynı zamanda çok namuslu sayılabilirler.
"Nihayet şuna geliyoruz baylar: En iyisi hiçbir şey yapmamak! En iyi şey, köşeye çekilip seyirci kalmaktır. Bu nedenle yaşasın yeraltı!"
“Aşk” demişti Hannah Arendt, “ortalıkta
gösterildiği an, solmaya ve ölmeye yüz tutar.”
Oysa güzelliği, iyiliği ve hakikati aramayan
bir ömür, sonunda insana beyhude bir
debelenme hissinden başka ne verebilir?
“Hayat” diyordu Kierkegaard, “geriye doğru
anlaşılır ama ileriye doğru yaşanır.”
Hüsrev Hatemi bir şiirinde,
“Çünkü her
Türk, yüreğine acılar dokuyan bir tezgâhtır” der
Bilge romancı Soljenitsin, “ele geçirerek değil,
ele geçirmeyi reddederek” insanlığa
ulaşabileceğimizi söylüyordu.
Alışveriş merkezi ruhumuza pansuman
yapar, çok şey vaat eder, her şeyi bir
düş olarak sunar. Fakat orada
merhametin tesellisi yoktur. Orada bir
sükûnet, sessiz bir içe dönüş mekânı,
bir düşünme adacığı bulamayız.
Yalnızlık ve kayıtsızlığı aşabilmek
için pek çok genç cinselliği kullanır. Bedensel
yakınlık kişisel ilişkinin yerine konulmaya
çalışılır. Ruhunu katmadan, kendini adamadan,
aidiyetten uzak cinsellik, Rollo May’in harika
ifadesiyle, “Duyarlılık olmadan duyum ve
mahremiyet olmadan birleşme” ile sonuçlanır.
Uyum sağlayan/konformist kişi, kendi
kişisel kimliğini feda etmek ve benliğini silmek
pahasına sürüye katılır. Yolların çatallandığı
noktalarda ben diyememek ve sürüyle birlikte
yol almak, kişinin iç boşluğunu büyütür ve daha
büyük yalnızlıklar doğurur.
Depresif kişi, kimileyin hakikati bütün
çıplaklığıyla gördüğü için acı çeker. Orada
hayatı idame ettirmeye yarayan kandırmacalar
sökmez. ‘Olumlu yanılsamalar’ melankoli
ülkesinde işlemez.