Âdemoğlu, sağlıklı ve sıkıntısız zamanlarında hakikatten hızla uzaklaşmakta, günaha daha rahat girmekte, Rabbinden uzak geçen hayatına rağmen esef duymamaktadır. Hastalıklar ve musibetler insanı günah ve kötülüklerden alıkoyduğu gibi, gaflet gibi büyük bir hastalıktan da uzak tutmaktadır. Dert sahibi olanlar bir ibadet olan tefekküre daha meyilliyken, sağlık ve nimet içerisinde yüzenler manevi hakikatlerden, dolayısıyla Rabbinden daha kopuk yaşamaktadırlar.