Sana aşık olmak seni kaybetmekmiş.
Ve sonra, hayat bitti; aşkın başladı. Şimdi ne kadar da iyi anlıyorum; sana aşık olmak, seni kaybetmekmiş...
Sana aşık olmak seni kaybetmekmiş. Bu aşkın seslendiği her yere gitmek, her kapıyı çalmak, her evde uyumak, o parça parça hayatını sokak sokak solumak, İstanbul’lu olmak, kız kulesinin önünden geçen o hayalet gemi olmak, o sonsuz şefkatine sığınıp çocuğun olmak, sen o bencil ikilemlerde savrulurken dört duvar ve bir yalnızlıktan ibaret rutubetli bir evde unuttuğun olmak...
sana âşık olmak seni kaybetmekmiş
Ve sonra hayat bitti, aşkın başladı. Şimdi ne kadar da iyi anlıyorum; sana âşık olmak seni kaybetmekmiş
Sayfa 145 - Gendaş KültürKitabı okudu