Ahmet Haşim'in daha önce Bize Göre'sini okumuş çok beğenmiştim. Bu kitap da ziyadesiyle şahane. Gurabahane, gurab ve hane kelimelerinden teşekkül. Gurab da garip kökünden. Buradaki garip acayip, değişik olan değil; kimsesiz, zavallı, biçare olan garip. Yani kelime gariplerin hanesi, kimsesizler yurdu gibi bir anlama geliyor. Laklakan ise laklaktan geliyor. Bildiğin leylek. Çıkardığı sesten mürekkep. Sondaki an eki çoğul eki. Yetim, garip, kimsesiz leyleklerin evi yani. İçinde bunu anlatan bir hikaye var, yaşanmış hikaye.
Kitap deneme kitabı. Birçok konu hakkında fikirlerini, görüşlerini; dönemin sanat insanlarından düşünce akımlarına, mimariden heykele, resimden şiire kadar pek çok alandaki eleştirilerini sıralıyor yazar.
Dili ağır mı? Evet ağır. Hele bazı yerlerde o kadar ağır ki, sanıyorum yaklaşık 20 25 sayfa okumadan atladım. Fakat ilerledikçe diline alışıyor ve Haşim'e deyim yerindeyse gıpta ediyorsunuz. Haşin, dik kafa, eyvallahı olmayan bir yazar Haşim.
Modern Türk Şiir'inin Yahya Kemal ile birlikte mihenk taşıdır Haşim. Veznin ve mısranın kırılmasına öncülük eder. Şiiri yanında düz yazısı da mükemmeldir vesselam.
