Okan SARİ
@sariokan
Lisans
Bursa
26 Temmuz
34 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Akıttım didemden kanlı yaşımı
Garabetten kurtaramam başımı
Gönül kalesinin mermer taşını
Hicran kalemiyle kırıp delen var
Dinleyin sözümü kâvim kardeşler
Nedir bu feleğen ettiği işler
Deryada balıklar semada kuşlar
Dedim belki yar yanından gelen var
Ne yalanlarda var, ne hakikatta,
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış.
Boşuna gezmişim, yok tabiatta,
İçimdeki kadar iniş ve çıkış
Okur Takip Önerileri
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Madem ki bu dünya bile yok olacak bir gün, sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Evvel meyli muhabbeti ben iken
Şimdi yâd eyledi yâr beni beni
Ejderha misali açmış ağzını
Korkarım yutacak yer beni beni
Bir nasihat edem azdan azlıca
Çok masraf edip düşmeyin borca
Malımdan beş lira üstüme harca
Zemzemli kefene sar beni beni
Sümmani okudu Farsi Arabi
Geldi vücut ikliminin harabı
Avuçlayıp yerden haki turabı
Savurun üstüme der beni beni...
"Kaldı ki kendini öldürmek kolaydır. Anlık bir cesaret meselesidir sadece. Asıl zor olan yaşamaktır. Bunca felaket arasında, fazla rezil olmadan yaşamak gücünü bulmaktır asıl zor olan."
Sayfa 63
Bir yazı ki kara olur kalemde
Sözü hor görünür her bir kelamda
Bir güzel ki seni sevmez alemde
Ya sen ona hayran olsan fayda ne?
Ben artık ne şairirim ne fıkra muhariri
Sadece beyni zonk zonk sızlayanlardan biri
Bakmayın tozduğuma meşhur Babıalide
Bulmuşum rahatımı ben de bir tesellide
Hangi dağa tırmansam, muradım ötesinde;
Murad, bugün yerine her günün ertesinde...
Sayfa 254Kitabı okudu
Nur yolunu tıkıyor yüzbir katlı gökdelen.
Bir küçük iğne yok mu şehrin kalbini delen?
Sayfa 178Kitabı okudu
İki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
O demdeki, perdeler kalkar, perdeler iner,
Azraile hoşgeldin, diyebilmekte hüner…
Sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla
Yüreğimin başına noktalarla hatlarla
Baş başa kalıyorum sonunda heyhatlarla
Sözde senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla
Çok var ki bu hınç bende fikirdir fikirse hınç
Genç adam al silahı iman tılsımlı kılınç
İşte bütün meselem her meselenin başı
Ben bir genç arıyorum gençlikte köprübaşı
Nedir bu sevdânın nihâyetinde
Yadlar gezer yârin vilâyetinde
Herkes diyârında muhabbetinde
Bilmem bizi ne civâra yazdılar
Sayfa 92Kitabı okudu
Kapı kapı, bu yolun son kapısı ölümse!
Her kapıda ağlayıp, son kapıda gülümse.
Yitiksin baharlar, güzler içinde
Resimler, şarkılar, sözler içinde
Bazen bir iz görüp izler içinde
Cevap vurgusuyla titriyor sorum
Sonra en tanıdık yüzler içinde
Seni bulup bulup kaybediyorum...
Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. Öyle bir tüketmek ki, sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde...
Kimseler görmedi Ömür Hanım, bu dünyadan ben geçtim.
İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım- benim
olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına,
ben geçtim…
Yine de biri çıksa, nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. Kederli olduğum da söylenemez zaten. Buna sebepte yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felaket geçirenlerim var. Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok. Ağırlıksız duran bedenimi küçümseyeceklerdi. Sonra da birbirlerini dürterek, ya da ilerdeki arkadaşlarına göz işareti vererek beni gösterecekler, kalbini yok etmişin haline bakın, hınzır pek de pratik, belli etmiyor hiç diyeceklerdi. Ama iyi ki yoklar. Yüzümü saklamayı düşünmeden durabiliyorum.
Bu adam o adam gelip gider
Senin ellerinde rüyam gelip gider
Her affın içinde bir intikam gelip gider
Bu şiirimi anlayınca beni anlayacaksın
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen, kabahat senin değil... Bana hakikaten yaşamak imkânını verdiğin birkaç ay için sana teşekkür ederim. Böyle birkaç ay, birkaç ömür kıymetinde değil midir?
Bilmem tecelli mi yoksa ki kader
Beni bir vefasız yâre yazmışlar
Kalbimle başbaşa düşündüm demin
Artık bir sihirsiz nefes gibisin
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönmüş bir ses gibisin
Maziye karışıp sevda yeminim
Bir anda unuttum seni eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Sayfa 277Kitabı okudu
66. SONE
"Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama."
