Kitap bitince kendime sorduğum soru "Nasıl oldu da bu kitabı ki bu kadar bekletebildim?" demek oldu. Yazarın diğer kitaplarını da okudum güzel evet ama eksik birşeyler vardı sanki. Yazarın daha yürünecek yolu varmış gibiydi. Sanırım bu hissim yüzünden beklettim. Elimden düşürmeden okudum neredeyse. Tarık Tufan iki uç hikayeyi birleştirmeyi, olmazları oldurmayı çok seviyor. Bu kitabında da olmaz diyeceğimiz şeyleri olurmuş. Güzel de olmuş :) Bolca alıntı yazdığım bir kitap oldu. Yer yer güldüm, bazen de gözlerim doldu. Tarık Tufan bu son kitabında o eksik şeyi (bulamadığım her ne ise) tamamlamış. Jülide ve İshak bana insanların sebepsizce hayatımıza girmeyeceğini, aslında hayatımızdaki her insanın bize bir şeyler öğrettiğini, kazandırdığını tekrar hatırlatmış oldu. Kütüphanenizde olması gereken kitaplardan.