Bir solukta elimden bırakmayarak okuduğum bir kitaptı ki çocuğun isminin olmayışını bile kitabı okurken fark etmemişim. Cengiz aytmatov'u okumaya lise yıllarımda gün olur asra bedeli okuyarak başlamıştım ve o zamandan beri de çok sevdiğim yazarlar arasındadır. Yine Cengiz Aytmatov' un bol bol kendi kültürünü, efsanelerini , dağını ,taşını, toprağını anlattığı kitaplarından biri. Mümin dedenin Kırgız halkını temsil etmesi, Oruzkul'un ' Rus'un kuludur' anlamına gelmesi, babanın beklenen bir kahramanı temsil etmesi zaten kurgunun ne kadar iyi planlandığını da gözler önüne seriyor. Çocuğun Maral Ana ile kurduğu bağ ve kitabın sonunda geyiği Mümin dedenin vurmak zorunda kalması beni çok üzdü. Herkesin çocuk kalbiyle yaşayacağı bir dünya dileğiyle...
